شیدایه

کتاب جمعه سال اول شماره ۱۶ صفحه ۱۵

سه «شیدایه» از عباس عارف‌آخر

۱

از تو مهربان‌ترست

ببین چه دورم می‌گردد مرگ؛

عینِ خزان

دورِ برگ...

۵۶

۲

همیشه ملاحظه‌ئی هست

که انسان را می‌ترسانَد.

تنها

جرأت پیدا باید کرد

و دانائیِ سرخ را پرچمی

در کفِ شیدائیِ هدف؛

وگرنه، گام اگر پولاد

به‌منزل نمی‌رسانَد.

و راه

می‌شکند...

شهریور ۵۸

۳

خصلت‌های من و تو که عاشقیم

رو در روئی می‌کنند.

یا با هم یگانه می‌گذریم

یا در نگاهِ موازیِ دو راههٔ حسرتناک.

اما هماره، ستاره‌های دوگانهٔ اندوهمان

همسوئی می‌کنند...

مرداد ۵۸