نقاشی‌های کودکان: تفاوت بین نسخه‌ها

از irPress.org
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز نقاشی‌های کودکان» را محافظت کرد: مطابق با متنِ اصلی است. ([edit=sysop] (بی‌پایان) [move=sysop] (بی‌پایان)))
جز (ربات: افزودن رده:کتاب جمعه)
 
سطر ۴۸: سطر ۴۸:
  
 
و آسمان خالی خالی‌ست.
 
و آسمان خالی خالی‌ست.
 +
{{لایک}}
  
 
[[رده:کتاب جمعه ۲۳]]
 
[[رده:کتاب جمعه ۲۳]]
سطر ۵۴: سطر ۵۵:
 
[[رده:انوشهٔ گلابچیان]]
 
[[رده:انوشهٔ گلابچیان]]
 
[[رده:مقالات نهایی‌شده]]
 
[[رده:مقالات نهایی‌شده]]
 
+
[[رده:کتاب جمعه]]
 
 
{{لایک}}
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۸:۵۹

کتاب جمعه سال اول شماره ۲۳ صفحه ۱۲۲
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۳ صفحه ۱۲۲
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۳ صفحه ۱۲۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۳ صفحه ۱۲۳


کودکان و انقلاب
در مهرماه ۱۳۵۷، در یک دبستان تهران، معلم از شاگردانش (کودکان ۱۰ - ۹ ساله) خواست که خاطرات خود را از تعطیلات تابستان نقاشی کنند.
«میدان ژاله در هفدهم شهریور» نقاشی مدادی (قرمز و سیاه) پاسخ دخترکی دهساله به‌‌این پرسش بود.




انوشهٔ گلابچیان، ۱۲ ساله

کلاس چهارم دبستان دخترانه رحمت،

اصفهان


وقتی که بیدار شدم

از پنجره خورشید را می‌پائیدم

خسته شدم رفتم خوابیدم

وقتی بیدار شدم

دیدم خورشید افتاده

و کبوترها به‌‌آن نوک می‌زنند.

گفتم:

حالا طوری نیست

مواظب ستاره‌ها باش


باز خسته شدم

رفتم خوابیدم

وقتی بیدار شدم

دیدم ستاره‌ها هم افتاده‌اند

و آسمان خالی خالی‌ست.