حالت: تفاوت بین نسخه‌ها

از irPress.org
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(«نیاز» تایپ کرده است.)
جز
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۴: سطر ۴:
  
  
{{بازنگری}}
 
  
 +
آفاق پوشیده از فر بی‌خویشی است و نوازش،
  
 +
ای لحظه‌های گریزان صفای شما باد.
  
 +
دمتان و ناز قدمتان گرامی، سلام! اندر آئید.
  
 +
این شهر خاموش در دورست فراموش،
  
آفاق پوشیده از فر بی‌خویشی است و نوازش،
 
ای لحظه‌های گریزان صفای شما باد.
 
دمتان و ناز قدمتان گرامی، سلام! اندر آیید.
 
ای شهر خاموش در دورست فراموش،
 
 
جاوید جای شما باد.
 
جاوید جای شما باد.
  
ص. ۱۷۶
+
<br>
 +
 
 +
ای لحظه‌های شگفت و گریزان که گاهی، چه کمیاب -
  
ای لحظه‌های شگفت و گریزان که گاهی، چه کمیاب-
 
 
این مشت خون و خجل را
 
این مشت خون و خجل را
 +
 
در بارش نور نوشین خود می‌نوازید،
 
در بارش نور نوشین خود می‌نوازید،
 +
 
او می‌پرد چون دل پر سرود قناری
 
او می‌پرد چون دل پر سرود قناری
 +
 
از شهر بند حصارش فراتر،
 
از شهر بند حصارش فراتر،
و می‌پرد چون پر بیم‌ناک کبوتر،
+
 
 +
و می‌پرد چون پر بیمناک کبوتر،
 +
 
 
تن، شنگی از رقص لبریز
 
تن، شنگی از رقص لبریز
 +
 
سر، چنگی از شوق سرشار،
 
سر، چنگی از شوق سرشار،
غم دور و اندیشه‌ی بیش و کم دور،
+
 
 +
غم دور و اندیشهٔ بیش و کم دور،
 +
 
 
هستی همه لذت و شور،
 
هستی همه لذت و شور،
ای لحظه‌های بدین‌سان شگفت از کجایید؟
+
 
کی، و ز کدامین ره آیید؟
+
ای لحظه‌های بدین‌سان شگفت از کجائید؟
 +
 
 +
کی، وز کدامین ره آئید؟
 +
 
 
از باغ‌های نگارین مستی؟
 
از باغ‌های نگارین مستی؟
 +
 
از بودن و تندرستی؟
 
از بودن و تندرستی؟
 +
 
از دیدن و آزمودن؟
 
از دیدن و آزمودن؟
 +
 +
<br>
  
 
نه.
 
نه.
 +
 
من
 
من
 +
 
بس بودم و آزمودم،
 
بس بودم و آزمودم،
 +
 
حتی
 
حتی
 +
 
گاهی خوشم آمد از خنده و بازی کودکانم
 
گاهی خوشم آمد از خنده و بازی کودکانم
 +
 
اما
 
اما
 +
 
نه.
 
نه.
ای آن‌چنان لحظه‌ها از کجایید؟
+
 
 +
ای آنچنان لحظه‌ها از کجائید؟
 +
 
 
از شوق آینده‌های بلورین؟
 
از شوق آینده‌های بلورین؟
 +
 
یا یادهای عزیز گذشته؟
 
یا یادهای عزیز گذشته؟
 +
 
نه.
 
نه.
 +
 +
<br>
  
 
آینده؟ هوم، حیف، هیهات.
 
آینده؟ هوم، حیف، هیهات.
 +
 
و ما گذشته،
 
و ما گذشته،
 +
 
افسوس
 
افسوس
  
ص. ۱۷۷
+
<br>
  
 
باز آن بزرگ اوستادم،
 
باز آن بزرگ اوستادم،
 +
 
یادم،
 
یادم،
 +
 
آمد.
 
آمد.
 +
 
چون سیلی از آتش آمد،
 
چون سیلی از آتش آمد،
 +
 
با ابری از دود.
 
با ابری از دود.
 +
 
بدرود ای لحظه! ای لحظه! بدرود.
 
بدرود ای لحظه! ای لحظه! بدرود.
 +
 
بدرود
 
بدرود
  
مهدی اخوان ثالث
 
(م.امید)
 
تهران خردادماه ۱۳۳۹
 
  
 +
:::::::::'''مهدی اخوان ثالث'''
  
 +
::::::::::'''(م.امید)'''
  
چند اصلاح
+
:::::::::'''تهران خردادماه ۱۳۳۹'''
۱- شعر «دختر تصویر-۱» که در شماره‌ی گذشته چاپ شد اثر «رویا» بود که متأسفانه در موقع چاپ از نظر افتاد.
 
۲- در شماره‌ی ۱۴ شعر «بیگانه‌ای در شهر» مصرع چهاردهم «آرامش بوداست» به اشتباه «آرامش بوده است» چاپ شده است.
 
۳- در شماره‌ی ۱۳- مصرع دوازدم شعر «آهوان» کلمه‌ی «نواخت» به اشتباه «نواختند» چاپ شد.‌
 
  
  
سطر ۷۸: سطر ۱۰۹:
 
[[رده:شعر]]
 
[[رده:شعر]]
 
[[رده:مهدی اخوان‌ثالث]]
 
[[رده:مهدی اخوان‌ثالث]]
 +
[[رده:مرتضا ممیز]]
 +
[[رده:مقالات نهایی‌شده]]
 +
 +
 +
{{لایک}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۹:۰۸

کتاب هفته شماره ۱۷ صفحه ۱۷۵
کتاب هفته شماره ۱۷ صفحه ۱۷۵
کتاب هفته شماره ۱۷ صفحه ۱۷۶
کتاب هفته شماره ۱۷ صفحه ۱۷۶
کتاب هفته شماره ۱۷ صفحه ۱۷۷
کتاب هفته شماره ۱۷ صفحه ۱۷۷


آفاق پوشیده از فر بی‌خویشی است و نوازش،

ای لحظه‌های گریزان صفای شما باد.

دمتان و ناز قدمتان گرامی، سلام! اندر آئید.

این شهر خاموش در دورست فراموش،

جاوید جای شما باد.


ای لحظه‌های شگفت و گریزان که گاهی، چه کمیاب -

این مشت خون و خجل را

در بارش نور نوشین خود می‌نوازید،

او می‌پرد چون دل پر سرود قناری

از شهر بند حصارش فراتر،

و می‌پرد چون پر بیمناک کبوتر،

تن، شنگی از رقص لبریز

سر، چنگی از شوق سرشار،

غم دور و اندیشهٔ بیش و کم دور،

هستی همه لذت و شور،

ای لحظه‌های بدین‌سان شگفت از کجائید؟

کی، وز کدامین ره آئید؟

از باغ‌های نگارین مستی؟

از بودن و تندرستی؟

از دیدن و آزمودن؟


نه.

من

بس بودم و آزمودم،

حتی

گاهی خوشم آمد از خنده و بازی کودکانم

اما

نه.

ای آنچنان لحظه‌ها از کجائید؟

از شوق آینده‌های بلورین؟

یا یادهای عزیز گذشته؟

نه.


آینده؟ هوم، حیف، هیهات.

و ما گذشته،

افسوس


باز آن بزرگ اوستادم،

یادم،

آمد.

چون سیلی از آتش آمد،

با ابری از دود.

بدرود ای لحظه! ای لحظه! بدرود.

بدرود


مهدی اخوان ثالث
(م.امید)
تهران خردادماه ۱۳۳۹