آنگاه...: تفاوت بین نسخه‌ها

از irPress.org
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
جز (ربات: افزودن رده:کتاب جمعه)
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
[[Image:6-084.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۶ صفحه ۸۴|کتاب جمعه سال اول شماره ۶ صفحه ۸۴]]
 
[[Image:6-084.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۶ صفحه ۸۴|کتاب جمعه سال اول شماره ۶ صفحه ۸۴]]
 
[[Image:6-085.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۶ صفحه ۸۵|کتاب جمعه سال اول شماره ۶ صفحه ۸۵]]
 
[[Image:6-085.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۶ صفحه ۸۵|کتاب جمعه سال اول شماره ۶ صفحه ۸۵]]
{{ناقص}}
+
 
 +
 
 +
ستمگران
 +
 
 +
در سراسر پهنهٔ خاک
 +
 
 +
مکتب نفرت و کینه بنا می‌کنند،
 +
 
 +
امّا
 +
 
 +
:روزی
 +
 
 +
:::رنجبران
 +
 
 +
آن همه را درهم خواهند شکست
 +
 
 +
و در سراسر پهنهٔ خاک
 +
 
 +
مکتب دوست داشتن
 +
 
 +
بنا خواهند کرد.
 +
 
 +
 
 +
ستمگران
 +
 
 +
زمین را
 +
 
 +
::سراسر
 +
 
 +
::::به‌زندانی مبدل می‌کنند
 +
 
 +
 
 +
امّا
 +
 
 +
:روزی
 +
 
 +
:::رنجبران
 +
 
 +
هر زندانی را به‌گلستانی بدل خواهند کرد
 +
 
 +
 
 +
ستمگران
 +
 
 +
زمین را
 +
 
 +
::سراسر
 +
 
 +
::::زرّادخانه‌ئی می‌کنند
 +
 
 +
بمب و تفنگ و مرگ را،
 +
 
 +
اما
 +
 
 +
:روزی
 +
 
 +
:::رنجبران
 +
 
 +
زمین را
 +
 
 +
::سراسر
 +
 
 +
::::کارگاهی می‌کنند
 +
 
 +
زندگی را و مهر ورزیدن را.
 +
 
 +
و آنگاه دیگر
 +
 
 +
نه کینه‌ئی به‌جا خواهد ماند و نه نفرتی
 +
 
 +
نه زندانی به‌جا خواهد ماند و نه جنگی!
 +
 
 +
 
 +
 
 +
::::::::::::ترجمهٔ جلال‌الدین ملکشاه
 +
{{لایک}}
 +
 
 +
[[رده:کتاب جمعه ۶]]
 +
[[رده:شعر]]
 +
[[رده:لطیف هلمت]]
 +
[[رده:مقالات نهایی‌شده]]
 +
[[رده:کتاب جمعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۷:۵۳

کتاب جمعه سال اول شماره ۶ صفحه ۸۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۶ صفحه ۸۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۶ صفحه ۸۵
کتاب جمعه سال اول شماره ۶ صفحه ۸۵


ستمگران

در سراسر پهنهٔ خاک

مکتب نفرت و کینه بنا می‌کنند،

امّا

روزی
رنجبران

آن همه را درهم خواهند شکست

و در سراسر پهنهٔ خاک

مکتب دوست داشتن

بنا خواهند کرد.


ستمگران

زمین را

سراسر
به‌زندانی مبدل می‌کنند


امّا

روزی
رنجبران

هر زندانی را به‌گلستانی بدل خواهند کرد


ستمگران

زمین را

سراسر
زرّادخانه‌ئی می‌کنند

بمب و تفنگ و مرگ را،

اما

روزی
رنجبران

زمین را

سراسر
کارگاهی می‌کنند

زندگی را و مهر ورزیدن را.

و آنگاه دیگر

نه کینه‌ئی به‌جا خواهد ماند و نه نفرتی

نه زندانی به‌جا خواهد ماند و نه جنگی!


ترجمهٔ جلال‌الدین ملکشاه