دو سند از حزب کمونیست ایران

از irPress.org
پرش به ناوبری پرش به جستجو
کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۱۴۲
کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۱۴۲
کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۱۴۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۱۴۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۱۴۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۱۴۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۱۴۵
کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۱۴۵
کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۱۴۶
کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۱۴۶

دو سند از حزب کمونیست ایران

برخورد با بورژوازی


در دوران رضا‌خان و پسرش، مجلس‌ها آلت‌دست حکومت پهلوی بودند مگر در مواردی استثنائی که، به علت افزایش قدرت مردم، در پاره‌ئی از شهر‌ها ارتجاع پهلوی مجبور به عقب‌نشینی می‌شد.

به هنگام انتخاب مجلس هفتم، در تابستان ۱۳۰۷،‌اعلامیه‌ئی به‌امضای کمیتهٔ مرکزی فرقهٔ [حزب] کمونیست ایران نشر یافت که چندی بعد اعلامیهٔ دیگری در ردّ آن منتشر شد. ما با انتشار این دو اعلامیه، که بیانگر دو طرز تفکر در درون کمیتهٔ مرکزی حزب بود، به‌یک بحث اساسی اشاره می‌کنیم. ناگفته نباید گذاشت که یکی از قدیمی‌ترین اعضای آن حزب،‌ سیروس بهرام (محمد آخوندزاده) که خود یکی از کاندیداهای انتخاباتی دوره بوده است، چندی پیش ضمن انتشار خاطراتش الگو:نشانه اعلامیهٔ نخستین را به‌جناح مخالف خویش (یعنی جناح چپ به‌رهبری سلطانزاده) و اعلامیهٔ دوم را به‌خود منتسب داشت. امّا با توجه به‌سیاست عمومی که همواره جناح چپ حزب دنبال می‌کرد، به‌نظر ما منطقی‌تر می‌آید که اعلامیهٔ اوّل از جناح راست و اعلامیهٔ دوّم از جناح چپ حزب بوده باشد.

تذکر این نکته نیز لازم به‌نظر می‌رسد که متون زیر، به علت نایاب بودن اسناد حزب کمونیست ایران و از جمله مجلهٔ ستارهٔ سرخ، از ترجمه‌های موجود به‌زبان روسی نخست به فرانسه و سپس به فارسی برگردانده شده است.


آنچه ما از مجلس هفتم متوقعیم!

اگرچه در هیچ یک از کشورهای جهان پارلمانتاریسم نیازهای اساسی طبقهٔ کارگر را تضمین نمی‌کند. اگرچه در رژیم کنونی ایران، اشراف و مالکان ارضی و روحانیونند که کلّ قدرت را در حیات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در درست دارند و زارعین و کارگران و کسبه هرگز نتوانسته‌اند نمایندگان خود را به مجلس بفرستند، با این همه، با علاقه به‌امر استفاده از وکالت پارلمان، ما آمادگی خود را برای شرکت در انتخابات اعلام می‌کنیم.

وظیفهٔ هر کارگر، هر زارع و هر کسی که از شرکت در امر انتخابات این مجلس خواهان عدالت باشد این است که نمایندگان طبقهٔ خود، یعنی مدافعین واقعی حقوق پرولتاریا را انتخاب کرده علیه انتخاب آنهائی که دشمن آزادی و منافع تودهٔ زحمتکش هستند مبارزه کند. ازین‌رو ما از نمایندگان مجلس هفتم متوقع تحقق نکات زیریم:

  • دفاع از استقلال سیاسی کشور، مقاومت در مقابلِ دخالت دول کاپیتالیست در امور داخلی و خارجی ایران؛
  • توسعه و تحکیم مناسبات دوستانه با اتحاد شوروی.
  • ‌مبارزه علیه جنگ‌های امپریالیستی.
  • امحاء تمام امتیازات غیر‌عادلانه و نابرابر دولت‌های امپریالیستی در ایران.
  • تضمین آزادی بیان، مطبوعات، تجمع و تشکلات برای کارگران و زارعین،‌ برای احزاب سیاسی، و در درجهٔ اوّل از میان برداشتن سانسور مطبوعات.
  • اجرای مواد قانون اساسی دربارهٔ انجمن‌های ایالتی و ولایتی.
  • تحریر و تدوین قانونی برای دفاع از حقوق کارگران و موقوف کردن قهر کارفرما،‌استقرار روزی هشت ساعت کار، تامین حداقل دستمزد مُکفی، قطع کار کودکان زیر دوازده سال.
  • تقسیم زمین‌ها و آب‌های دولتی که در اختیار زمینداران بزرگ قرار گرفته، میان زارعین به‌طور رایگان.
  • کمک مادی دولت به کشاورزان خرده‌پا و حمایت از اینان در مقابل ورشکستگی.
  • حذف همهٔ مالیات‌های غیر‌مستقیم، و تدوین و اجرای قانون [جدید] مالیات بر درآمد.
  • تجدید نظر و بهبود بخشیدن در قانون مالکیت اراضی به‌نحوی که به سود دهقانان باشد.
  • ایجاد بانک کشاورزی.
  • تحقیق دربارهٔ وسایل ایجاد کارخانجات و استخراج معادن به‌کمک سرمایه‌های داخلی.
  • تاسیس یک بانک دولتی که بتواند مدافع استقلال مالی کشور باشد و مبارزه علیه فعالیت‌های مضرّ بانک‌های خارجی، علی‌الخصوص بانک شاهنشاهی ایران.
  • کمک مادی و معنوی دولت برای تشکیل و توسعهٔ شرکت‌های تعاونی مصرفی، تولیدی، و تعاونی‌های روستائی.
  • تدوین قوانین مدافع حقوق تجار ایرانی و تجارت ایران در مقابل ویرانی و ورشکستگی به‌منظور تقویت انباشت سرمایه‌های ملّی و ایجاد شرکت‌های بزرگ.
  • قطع واردات و ایجاد کارخانجات ملّی به‌کمک سرمایه‌های داخلی بدون امتیاز دولتی.
  • {نشان|m2} [...]
  • اقدامات لازم برای تامین شرکت تجار متوسط‌الحال و خرده‌پا در سازمان‌های بازرگان ملّی و دولتی.
  • تقسیم عادلانهٔ کالاهای صادراتی ایران به جمهوری‌های شوروی در میان تجار متوسط‌الحال و خرده‌پا، به خلاف نظم موجود که تجارت مزبور منحصراً در دست گروه معدودی از فروشندگان و تجار بزرگ متمرکز است.
  • تحقیق برای ایجاد وسایل تعلیم کارگران متخصص ایرانی از طریق تاسیس مدارس فنّی و صنعتی در داخل کشور و اعزام کارگران به خارج.
  • کمک به صنایع دستی و دفاع از حقوق صنعتگران در مقابل رقابت خارجی.
  • ایجاد بانک صنعتی برای صاحبان صنعت.
  • تدوین و اجرای قانون در زمینهٔ تعلیمات عمومی رایگان، ایجاد کلاس‌های اکابر، کتاب‌خانه، قرائت‌خانه، سینما و تئاتر برای همگان در شهرها و روستاها، ایجاد مدارس تجاری، صنعتی و زراعی در شهرستان‌ها برای کارگران.
  • بهبود بخشیدن به‌وضع استقلال شهرداری‌ها، قطع مداخلات استانداران و کارمندان دولتی در امور شهرداری‌ها و تضمین انتخاب اعضای انجمن‌ها و کادرهای مسئول شهرداری‌ها بر اساس رأی برابر، مستقیم، نسبی و مخفی.
  • تجدید‌نظر در قانون خدمت دولتی انتقال مشاغل دولتی به افراد روشنفکر، متجدد و طرفدار آزادی.
  • اصلاحات ریشه‌ئی در دادگستری، تکمیل و توسعهٔ قوانین مدنی و


پاورقی

  1. ^  نگاه کنید به مجلهٔ دنیا،‌شماره‌های ۱ و ۲ سال چهاردهم‌ (۱۳۵۲).
  2. ^  در ترجمهٔ فرانسه از قلم افتاده است.