روزهای شور و امید
تایپ این مقاله تمام شده و آمادهٔ بازنگری است. اگر شما همان کسی نیستید که مقاله را تایپ کرده، لطفاً قبل از شروع به بازنگری صفحهٔ راهنمای بازنگری را ببینید (پیشنویس)، و پس از اینکه تمام متن را با تصاویر صفحات مقابله کردید و اشکالات را اصلاح کردید یا به بحث گذاشتید، این پیغام را حذف کنید. |
طرحهائی که در صفحات آینده میآید از میان تعداد زیادی طرح انتخاب شده است که بههمت هانیبال الخاص در سالن اجتماعات کانون نویسندگان ایران بهنمایش گذاشته شده بود.
انتخاب شانزده طرح برای چاپ در کتاب جمعه از میان انبوه طرحها بهراستی مشکل بود، زیرا این انتخاب میبایست بر مبنای «بهترینها» صورت گیرد، حال آن که بهراستی همهٔ آنها دارای ارزش و استحکام مساویند و کنار نهادن طرحهای دیگر جز با احساس غبن میسر نیست.
***
موضوع طرحها روشن است و نیازی بهشرح و تفصیل ندارد. از خانم نیلوفر قادرینژاد که طرحها از اوست پرسیدیم آنها را چگونه تهیه کرده است، جواب این بود که: «در آن شرایط بههیچ وجه نمیشد در خیابان کار کرد. موضوعها و تیپها را بهذهن میسپردم و در خانه کار میکردم. چندتائی از آنها را هم با مشاهدهٔ عکسهای خبری ساختهام».
خانم قادرینژاد در سال ۱۳۳۶ در تهران بهدنیا آمده و دانشجوی سال چهارم دانشکدهٔ هنرهای زیباست در رشتهٔ هنرهای تجسمی، و تا کنون هشت نمایشگاه از کارهای او برگزار شده است:
سال ۵۶: نمایشگاهی گروهی در تهران گالری، دو نمایشگاه گروهی در سمنان، نمایشگاهی گروهی در تالار عبید.
سال ۵۷: نمایشگاهی دونفره در تالار عبید، نمایشگاهی گروهی بهمناسبت هفتهٔ همبستگی در دانشکدهٔ هنرهای زیبا.
سال ۵۸: نمایشگاه خیابانی دونفرهئی در یاخچیآباد، و بالاخره نمایش اخیر طرحهای او در کانون نویسندگان ایران.