پائیز ۵۸
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
 | تایپ این مقاله تمام شده و آمادهٔ بازنگری است. اگر شما همان کسی نیستید که مقاله را تایپ کرده، لطفاً قبل از شروع به بازنگری صفحهٔ راهنمای بازنگری را ببینید (پیش‌‌نویس)، و پس از اینکه تمام متن را با تصاویر صفحات مقابله کردید و اشکالات را اصلاح کردید یا به بحث گذاشتید، این پیغام را حذف کنید. |
پنجره‌ها به خیابان مسین می‌گشاید
و سربازان سبز، به سنگینی
بر برگ‌های زرد پای می‌کوبند،
مجسمه‌های مفرغی
از خودروهای ماشی
- به زیر می‌آیند
و نشان شجاعت‌ها
بر سینه‌هاشان رنگین کمانی است.
کارگران
- خاموش
از پس شیشه‌های کارخانه
در عبورِ سردی و فولاد می‌نگرند.
تانک‌ها از پله‌های جمهوری اول
- بالا می‌روند
و لوله‌های بلندِ ناشاد
تاریکی کارگاه را
- می‌کاوند
در شیب میان کارخانه و تانک
- سربازی ایستاده است
و تفنگش را روغن می‌زند،
و سربازی دیگر
در چارراه تردید
- از خود می‌پرسد:
«این بار به کدامین سو
شلیک خواهم کرد؟»
پائیز جمهوری
پر از قهقهه‌های مفرغی است.
- ویدا کریمی