بندر ترکمن

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۱ صفحه ۲۳

اندوهِ پس نشستنِ دریا

در چشم‌های گودِ مورّب

که گوئی

هماره افق را می‌کاوند

حتی آن دَم

که رویاروی

در چشمانت می‌نگرند.

هجوم رنج و

غرورِ هرگز واپس ننشستن. -

این حکایتی کهن است

که دیدگانِ ترکمنی

به‌ کم سخنی

اندکی از آن را باز می‌گویند.

یحیی هاشمی