بِئاتریسِ آلِنده

کتاب جمعه سال اول شماره ۱۱ صفحه ۳۶

اکنون دیگر فاشیست‌ها به‌هدف‌شان در بستنِ راهِ فرایند انقلابی با به‌قتل رساندنِ رئیس جمهور و برانداختن دولتی که به‌طور دموکراتیک انتخاب شده بود نائل شده‌اند. آنان روی افراد نظامی، خائنین به‌کشور که در دانشکده‌های نظامی آمریکا تعلیم دیده بودند، روی پُشتوانهٔ مالیِ انحصارات آمریکا و روی حمایت‌هایِ سیاسی و دیپلماتیک دولتِ ایالات متحده حساب کردند.

شیلی که امروز خاکش با چکمهٔ فاشیست‌ها لکه‌دار شده، احساس می‌کند نهاد‌هایش روفته، فرهنگش ویران، اندیشه‌هایِ مترقیش جریحه‌دار و بهترین فرزندانش شکنجه دیده و به‌قتل رسیده است؛ مناطق کارگرنشین و دانشگاه‌هایش بمباران و کارگران در سرتاسر کشور سرکوب شده‌اند.

فاشیست‌ها به‌راهِ خطا رفته‌اند، پیروز نشد‌ه‌اند. همپای وحشیگریِ فاشیستی، مقاومت توده‌ئی که انگیزه الهام خود را از اُلگوئی چون آلنده می‌گیرد، سر‌ بر می‌آورد. مقاومتی که برای نبرد و پیروزیِ نهایی آماده است.

خلقِ شیلی، امرزو در خیابان‌ها، کارخانه‌ها، کوه‌ها و معادن می‌جنگد و تمامی مردم مترّقیِ سرتاسر جهان، به‌ویژه مردم آمریکا را به‌پشتیبانی خویش می‌خواند.

ما می‌دانیم که دولت امپریالیست آمریکا نمایندهٔ واقعی مردم آمریکا نیست و در نبردمان (همچون ویتنامی‌ها) می‌توانیم رویِ این مردم حساب کنیم. ما می‌توانیم روی اتحاد کارگران، اقلیت‌های ملی، دانشجویان، پیشه‌وران و دیگر گروه‌های مردمی که سیاست امپریالیستی آمریکا را محکوم می‌کنند، و در عین حال از جریان‌هایِ انقلابیِ کشورهای در حال مبارزه به‌خاطر حق حاکمیت مطلق پیشرفت و تکاملِ جامعهٔ خود حمایت می‌کنند حساب کنیم.

بخشی از سخنرانی کوچکترین دختر سالوادور آلنده در کوبا به‌تاریخ ۲۸ سپتامبر ۱۹۷۳

ترجمه: ف - فریاد