...: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز («...» را محافظت کرد: بازنگری شده و مطابق با متنِ اصلی است. ([edit=sysop] (بی‌پایان) [move=sysop] (بی‌پایان))) |
جز (ربات: افزودن رده:کتاب جمعه) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[Image:9-031.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۹ صفحه ۳۱|کتاب جمعه سال اول شماره ۹ صفحه ۳۱]] | [[Image:9-031.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۹ صفحه ۳۱|کتاب جمعه سال اول شماره ۹ صفحه ۳۱]] | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
آن بوم پیرِ چشم پیروزه | آن بوم پیرِ چشم پیروزه | ||
| سطر ۵۲: | سطر ۴۶: | ||
::::::::اسفند ۱۳۵۸ | ::::::::اسفند ۱۳۵۸ | ||
| + | |||
| + | [[رده:مقالات نهایی‌شده]] | ||
| + | [[رده:کتاب جمعه ۹]] | ||
| + | [[رده:شعر]] | ||
| + | [[رده:فاطمه ابطحی]] | ||
| + | [[رده:کتاب جمعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۶:۴۴
آن بوم پیرِ چشم پیروزه
باز از بلندی قله‌های برف می‌پاید
باران خسته را
بر خاک حزن،
می‌خندد
بر عاشقان پرواز شبانه
که شاخههای وهم، سینههاشان را
درید و خشک ماند.
«می‌مانم
همیشه بر بلندی سخره
با قلب مفرغی
می‌خوانم.»
ای وای، سرود من
گم شد میان همهمهٔ باران.
او چشم‌هایش را، می‌دانم،
از مرکز زمین کنده‌است.
او بال‌های مومیش را باور نمی‌کند.
بر قله‌های برف نشسته
خورشید دور را به‌خنده می‌نگرد.
- فاطمه ابطحی
- اسفند ۱۳۵۸