بحث راهنما:محتویات

نحوه‌ی درج پاورقی

ظاهراً شیوه‌نامه‌ی ویکی فارسی برای درج پاورقی در این سایت کار نمی‌کند. لطفاً چاره‌جویی کنید. --Tavanaonline ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۱۱:۰۰ (UTC)

آیا راهی برای اضافه کردن پاورقی هست؟ در صفحه‌ی «آبدانه‌های چرکی باران تابستانی» دو پاورقی هست که در متن آمده.--آیدین ‏۱۴ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۲۳:۲۴ (UTC)

راه حل را پیدا کرده‌ایم. (فرزانه پیدا کرد.) باید الگوهای پاورقی را در این‌جا تعریف کنیم. اما در مرحله‌ی تعریف الگوها به مشکلی برخورده‌ایم که برای برطرف کردنش نیاز به کمی فرصت داریم. --پرستو ‏۱۵ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۰۵:۲۳ (UTC)

استفاده از ئ

نظرتان راجع به جابجایی ئ با ی در مواردی که از ئ به جای ی در متن استفاده شده چیست، مثلا کارهایی و نه کارهائی. تا جایی که اطلاع دارم استفاده از ئ به این صورت از نگارش فارسی‌ حذف شده. --TomTom ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۱۱:۲۷ (UTC)

در این مورد فکر کنم بهتر است متکی باشیم به متن اصلی.--پرستو ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۱۱:۲۹ (UTC)

مشابه این موضوع برخورد با به (حرفِ اضافه) است که به نظر می‌رسد در کتاب جمعه همه جا به اسمِ بعد از خود چسبیده است که الآن رایج نیست. (مثال: بکار می‌رود) اما گمان می‌کنم به جای ویرایش بهتر است به متن اصلی وفادار باشیم.--پرستو ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۱۳:۵۳ (UTC)

من هم با پرستو موافق‌ام. هدف این است که فعلاً اصل متن را همانطور که بوده ثبت کنیم و این ارزش تاریخی نگارشی دارد. اگر روزی نگارش فارسی آنقدر تغییر کرد که خواندن متن را سخت کرد لابد کسانی هستند که ویرایش «امروزی» متون قدیمی را تولید کنند. --Farzaneh ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۱۵:۰۵ (UTC)

«ی» بدل از کسره

ملانقطه‌ای بازی: وقتی می‌گویید «۳. «ی» بدل از کسره‌ی اضافه را با استفاده از فاصله‌ی مجازی به کار می‌بریم.» منظورتان فقط بعد از «ه» است (مانند جمله‌ی علی) یا همه جا (مثلاً کتاب‌های من)؟ به هر حال آن هم «ی» بدل از کسره است. --آیدین ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۲۱:۴۷ (UTC)

ظاهراً منظور فقط مواردی است که "ی" به حرف قبل از آن می‌چسبد. کلاً نیم‌فاصله را جایی می‌توان به کار برد که در غیر آن صورت فاصله می‌گذارند. در موردی "مثل کتاب‌های من" ی می‌تواند بلافاصله بعد از الف بیاید و نه فاصله می‌خواهد نه نیم‌فاصله.--Tavanaonline ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۲۲:۳۵ (UTC)

ممنون توانا. خواستم نشان دهم که این بند یک جمله‌ای توضیح لازم دارد و گنگ است. ملانقطه‌ای‌بازی. --آیدین ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۲۲:۵۸ (UTC)

ممنون آیدین از تذکر درست. تصحیح شد. --Farzaneh ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۲۳:۲۶ (UTC)

امروز توجهم به این جلب شد که اصولاً شماره‌ی ۳ زائد است. (و حتی در مواردی گمراه‌کننده می‌شود.) یادم نیست موقع نوشتن این مورد به چه چیزی فکر می‌کرده‌ام! اگر موافقید، حذفش کنیم. --پرستو ‏۱۵ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۰۸:۱۵ (UTC)

فکر می‌کنم بودنش ضرری ندارد. شیوهٔ نگارش کتاب جمعه یک‌دست نیست و بعضی جاها «ی» بعد از «ه» آمده و بعضی جاها رویش نشسته. مثل نقطه‌گذاری‌ها که آشفتگی‌هایی دارد و کاماهایی که همه جا آمده. اما موافقم که یکی از شش قاعده‌ی اصلی نیست. مگر که کلی‌تر دربارهٰ استفاده از نیم‌فاصله حرفی شود.--آیدین ‏۱۵ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۰۹:۲۶ (UTC)

آیدین، امروز که واگن سیاه را بازنگری می‌کردم متوجه این نکته شدم. درست می‌گوئی. بودنش خوب است. و حذفش منتفی است. --پرستو ‏۱۵ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۲۱:۰۵ (UTC)

نحوه‌ی قرارگیری متن تایپ شده نسبت به تصویر همان صفحه

دوستان لطفاً اظهار نظر بفرمایند که راجع به متن‌های طولانی مناسب‌تر می‌دانند ابتدا تصویر تمام صفحات مقاله قرار بگیرد و بعد از آن تمام متن تایپ شده یا اینکه متن تایپ شده‌ی هر صفحه زیر تصویر همان صفحه درج شود. این روش دوم کمک می‌کند -خصوصاً در متن‌های طولانی- که در حالت نمایش، تصویر هر صفحه در کنار متن آن قرار بگیرد به جای اینکه همه‌ی تصاویر زیر هم نمایش داده شوند.--Tavanaonline ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۲۳:۳۶ (UTC)

اگر متن بلند زیربخش‌های مختلف دارد خوب است که تصویر هر زیربخش در خود همان زیربخش بیاید. اگر اصل مقاله یک متن دراز یکدست بدون بخش‌بندی است مطمئن نیستم چه کاری خوب است. مثالی از متن خیلی بلند دارید؟ --Farzaneh ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۲۳:۳۰ (UTC)

متن خودگردانی در تولید و مدیریت یک نمونه از متن‌های بلند مورد اشاره است. --Tavanaonline ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۲۳:۳۶ (UTC)

متن ملاقات هم یک نمونه از متن‌های دراز یکدست بدون بخش‌بندی است. (نمایشنامه است.) --پرستو ‏۱۱ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۰۶:۳۴ (UTC)

یکی‌ دو تا مقاله مثل همین خودگردانی در تولید و مدیریت و یا اختراعی که جهان را دگرگون کرد، که صفحه‌ها رو بین متن آوردند به نظر من که جالب میرسه.

--TomTom ‏۱۱ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۱۰:۳۶ (UTC)

به نظر من هم کارِ خوبی است. ممنون، Tavanaonline. اما در مورد متن‌های بلند یکدست سلیقه‌ی من می‌گوید همان قرار گرفتن عکس‌ها پشت سر هم خوب است. --پرستو ‏۱۵ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۰۵:۲۹ (UTC)

متن‌های بازنگری‌شده

به نظرم خوب است که متن‌های بازنگری‌شده را کسی بازنگریِ مجدد کند و بعد صفحه را غیرقابل ویرایش کنیم. نظری دارید؟ --پرستو ‏۱۵ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۱۳:۱۹ (UTC)

و صفحهٔ بحثش را باز بگذاریم برای بحث‌های احتمالی. --Farzaneh

حرف اضافه «به»

به نظر می‌رسد که در شیوه‌ی نگارش کتاب جمعه، حرف اضافهٔ «به» با نیم‌فاصله از کلمه‌ی بعدی خود جدا می‌شود نه فاصلهٔ کامل. با توجه به تکرارش به نظر نمی‌آید سهوی باشد. در متن‌های بازنگری‌شده این نیم‌فاصله به فاصله تبدیل شده. آیا این تغییر یکی از قواعدی است که باید به راهنما اضافه شود، یا شیوه‌ی کتاب جمعه را پیش بگیریم؟ --آیدین ‏۲۳ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۱۹:۳۵ (UTC)

من هر دو جورش (و حتی سه جور: گاهی هم چسبیده به کلمه‌ی بعد) را در متن‌های کتاب جمعه دیده‌ام: هم با فاصله‌ی مجازی و هم با فاصله‌ی کامل. حتی در یک متنِ واحد هم هر دو شیوه را دیده‌ام. نمی‌دانم چه باید کرد و آیا در این زمینه هم باید مطلقاً عین متن اصلی رفتار کرد؟ --پرستو ‏۲۳ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۱۹:۵۷ (UTC)

آن قدر تکرارش را دیدم که گذاشتمش به حساب روش کتاب جمعه و رعایتش می‌کردم. هرچند ترحیحم نیست این شکل نگارش. برای این که در تایپ و بازنگری دوباره‌کاری نشود، خوب است قراری بگذاریم. چه برای آن‌چه که تا الان نهایی شده، چه برای آن‌ها که هنوز تایپ نشده. تا آن‌وقت در بازنگری هرطور تایپ شده بود دست نمی‌زنم، اما در تایپ آن‌چه را می‌بینم تایپ می‌کنم. اگر فکر می‌کنید کار دیگری باید کرد لطفاً بگویید.--آیدین ‏۲۳ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۲۰:۴۵ (UTC)

کاش دیگران هم نظر بدهند. روش من تا به حال این بوده: یا به کلمه‌ی بعد از خودش چسبیده که همان‌طور تایپش کرده‌ام یا جدا بوده (با فاصله‌ی کامل یا فاصله‌ی مجازی) که من با فاصله‌ی کامل تایپ کرده‌ام. فکر می‌کنم که این روش خوبی باشد. اما بهتر است دیگران هم نظر دهند تا تصمیم بگیریم. --پرستو ‏۲۳ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۲۰:۵۵ (UTC)