سکوت (مهیمن): تفاوت بین نسخه‌ها

از irPress.org
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز سکوت» را محافظت کرد: بازنگری شده و مطابق با متنِ اصلی است. ([edit=sysop] (بی‌پایان) [move=sysop] (بی‌پایان)))
(افزودن رده‌ها.)
سطر ۳: سطر ۳:
 
میدان‌های خالی
 
میدان‌های خالی
  
رعشۀ انفجار
+
رعشهٔ انفجار
  
 
خیابان‌های خاموش
 
خیابان‌های خاموش
سطر ۱۱: سطر ۱۱:
 
تو سکوت را چه ‌گونه تفسیر می‌کنی؟
 
تو سکوت را چه ‌گونه تفسیر می‌کنی؟
  
وقتی که بر اندام هر فریاد لکۀ خونی به جای مانده است
+
وقتی که بر اندام هر فریاد لکهٔ خونی به جای مانده است
  
 
تو سکوت را چه ‌گونه تفسیر می‌کنی
 
تو سکوت را چه ‌گونه تفسیر می‌کنی
سطر ۴۶: سطر ۴۶:
 
::تو چه گونه تعبیر می‌کنی
 
::تو چه گونه تعبیر می‌کنی
  
وقتی که در اندیشۀ پرندگان
+
وقتی که در اندیشهٔ پرندگان
  
 
به جای پرواز
 
به جای پرواز
سطر ۵۳: سطر ۵۳:
  
  
::::::::'''پروانۀ مهیمن'''
+
::::::::'''پروانهٔ مهیمن'''
  
 
[[رده:کتاب جمعه ۳۰]]
 
[[رده:کتاب جمعه ۳۰]]
 
[[رده:مقالات نهایی‌شده]]
 
[[رده:مقالات نهایی‌شده]]
 +
[[رده:پروانه مهیمن]]
 +
[[رده:شعر]]

نسخهٔ ‏۳ مهٔ ۲۰۱۱، ساعت ۰۹:۲۵

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۰ صفحه ۶۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۳۰ صفحه ۶۳

میدان‌های خالی

رعشهٔ انفجار

خیابان‌های خاموش

هیاهوی عابران—

تو سکوت را چه ‌گونه تفسیر می‌کنی؟

وقتی که بر اندام هر فریاد لکهٔ خونی به جای مانده است

تو سکوت را چه ‌گونه تفسیر می‌کنی

وقتی که انفجار با کلمات نمی‌آید؟


انفجار در رنگ سرخ دیوارهاست

و سکوت بر لب‌های آنان که با رنگ خویش

دیوارها را به سرخی اندودند.

تو سکوت را به چه تعبیر می‌کنی

وقتی که برای زیستن

تنها در فواصل کلام باید ایستاد:

میدان‌های خالی!


در حقیت هیچ اتفاقی نمی‌افتد

نه

تنها ما با خون خویش

تصویر بی‌جان حیات را بر دیوارها نقش می‌کنیم.


سکوت را

تو چه گونه تعبیر می‌کنی

وقتی که در اندیشهٔ پرندگان

به جای پرواز

تهاجم لانه کرده است.


پروانهٔ مهیمن