حالت: تفاوت بین نسخهها
(«نیاز» تایپ کرده است.) |
جز |
||
سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
آفاق پوشیده از فر بیخویشی است و نوازش، | آفاق پوشیده از فر بیخویشی است و نوازش، | ||
+ | |||
ای لحظههای گریزان صفای شما باد. | ای لحظههای گریزان صفای شما باد. | ||
+ | |||
دمتان و ناز قدمتان گرامی، سلام! اندر آیید. | دمتان و ناز قدمتان گرامی، سلام! اندر آیید. | ||
+ | |||
ای شهر خاموش در دورست فراموش، | ای شهر خاموش در دورست فراموش، | ||
+ | |||
جاوید جای شما باد. | جاوید جای شما باد. | ||
− | |||
ای لحظههای شگفت و گریزان که گاهی، چه کمیاب- | ای لحظههای شگفت و گریزان که گاهی، چه کمیاب- | ||
+ | |||
این مشت خون و خجل را | این مشت خون و خجل را | ||
+ | |||
در بارش نور نوشین خود مینوازید، | در بارش نور نوشین خود مینوازید، | ||
+ | |||
او میپرد چون دل پر سرود قناری | او میپرد چون دل پر سرود قناری | ||
+ | |||
از شهر بند حصارش فراتر، | از شهر بند حصارش فراتر، | ||
+ | |||
و میپرد چون پر بیمناک کبوتر، | و میپرد چون پر بیمناک کبوتر، | ||
+ | |||
تن، شنگی از رقص لبریز | تن، شنگی از رقص لبریز | ||
+ | |||
سر، چنگی از شوق سرشار، | سر، چنگی از شوق سرشار، | ||
+ | |||
غم دور و اندیشهی بیش و کم دور، | غم دور و اندیشهی بیش و کم دور، | ||
+ | |||
هستی همه لذت و شور، | هستی همه لذت و شور، | ||
+ | |||
ای لحظههای بدینسان شگفت از کجایید؟ | ای لحظههای بدینسان شگفت از کجایید؟ | ||
+ | |||
کی، و ز کدامین ره آیید؟ | کی، و ز کدامین ره آیید؟ | ||
+ | |||
از باغهای نگارین مستی؟ | از باغهای نگارین مستی؟ | ||
+ | |||
از بودن و تندرستی؟ | از بودن و تندرستی؟ | ||
+ | |||
از دیدن و آزمودن؟ | از دیدن و آزمودن؟ | ||
+ | |||
نه. | نه. | ||
+ | |||
من | من | ||
+ | |||
بس بودم و آزمودم، | بس بودم و آزمودم، | ||
+ | |||
حتی | حتی | ||
+ | |||
گاهی خوشم آمد از خنده و بازی کودکانم | گاهی خوشم آمد از خنده و بازی کودکانم | ||
+ | |||
اما | اما | ||
+ | |||
نه. | نه. | ||
+ | |||
ای آنچنان لحظهها از کجایید؟ | ای آنچنان لحظهها از کجایید؟ | ||
+ | |||
از شوق آیندههای بلورین؟ | از شوق آیندههای بلورین؟ | ||
+ | |||
یا یادهای عزیز گذشته؟ | یا یادهای عزیز گذشته؟ | ||
+ | |||
نه. | نه. | ||
+ | |||
آینده؟ هوم، حیف، هیهات. | آینده؟ هوم، حیف، هیهات. | ||
+ | |||
و ما گذشته، | و ما گذشته، | ||
+ | |||
افسوس | افسوس | ||
− | |||
باز آن بزرگ اوستادم، | باز آن بزرگ اوستادم، | ||
+ | |||
یادم، | یادم، | ||
+ | |||
آمد. | آمد. | ||
+ | |||
چون سیلی از آتش آمد، | چون سیلی از آتش آمد، | ||
+ | |||
با ابری از دود. | با ابری از دود. | ||
+ | |||
بدرود ای لحظه! ای لحظه! بدرود. | بدرود ای لحظه! ای لحظه! بدرود. | ||
+ | |||
بدرود | بدرود | ||
+ | |||
مهدی اخوان ثالث | مهدی اخوان ثالث | ||
+ | |||
(م.امید) | (م.امید) | ||
+ | |||
تهران خردادماه ۱۳۳۹ | تهران خردادماه ۱۳۳۹ | ||
سطر ۶۷: | سطر ۱۰۶: | ||
چند اصلاح | چند اصلاح | ||
+ | |||
۱- شعر «دختر تصویر-۱» که در شمارهی گذشته چاپ شد اثر «رویا» بود که متأسفانه در موقع چاپ از نظر افتاد. | ۱- شعر «دختر تصویر-۱» که در شمارهی گذشته چاپ شد اثر «رویا» بود که متأسفانه در موقع چاپ از نظر افتاد. | ||
+ | |||
۲- در شمارهی ۱۴ شعر «بیگانهای در شهر» مصرع چهاردهم «آرامش بوداست» به اشتباه «آرامش بوده است» چاپ شده است. | ۲- در شمارهی ۱۴ شعر «بیگانهای در شهر» مصرع چهاردهم «آرامش بوداست» به اشتباه «آرامش بوده است» چاپ شده است. | ||
+ | |||
۳- در شمارهی ۱۳- مصرع دوازدم شعر «آهوان» کلمهی «نواخت» به اشتباه «نواختند» چاپ شد. | ۳- در شمارهی ۱۳- مصرع دوازدم شعر «آهوان» کلمهی «نواخت» به اشتباه «نواختند» چاپ شد. | ||
نسخهٔ ۵ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۱:۰۲
تایپ این مقاله تمام شده و آمادهٔ بازنگری است. اگر شما همان کسی نیستید که مقاله را تایپ کرده، لطفاً قبل از شروع به بازنگری صفحهٔ راهنمای بازنگری را ببینید (پیشنویس)، و پس از اینکه تمام متن را با تصاویر صفحات مقابله کردید و اشکالات را اصلاح کردید یا به بحث گذاشتید، این پیغام را حذف کنید. |
آفاق پوشیده از فر بیخویشی است و نوازش،
ای لحظههای گریزان صفای شما باد.
دمتان و ناز قدمتان گرامی، سلام! اندر آیید.
ای شهر خاموش در دورست فراموش،
جاوید جای شما باد.
ای لحظههای شگفت و گریزان که گاهی، چه کمیاب-
این مشت خون و خجل را
در بارش نور نوشین خود مینوازید،
او میپرد چون دل پر سرود قناری
از شهر بند حصارش فراتر،
و میپرد چون پر بیمناک کبوتر،
تن، شنگی از رقص لبریز
سر، چنگی از شوق سرشار،
غم دور و اندیشهی بیش و کم دور،
هستی همه لذت و شور،
ای لحظههای بدینسان شگفت از کجایید؟
کی، و ز کدامین ره آیید؟
از باغهای نگارین مستی؟
از بودن و تندرستی؟
از دیدن و آزمودن؟
نه.
من
بس بودم و آزمودم،
حتی
گاهی خوشم آمد از خنده و بازی کودکانم
اما
نه.
ای آنچنان لحظهها از کجایید؟
از شوق آیندههای بلورین؟
یا یادهای عزیز گذشته؟
نه.
آینده؟ هوم، حیف، هیهات.
و ما گذشته،
افسوس
باز آن بزرگ اوستادم،
یادم،
آمد.
چون سیلی از آتش آمد،
با ابری از دود.
بدرود ای لحظه! ای لحظه! بدرود.
بدرود
مهدی اخوان ثالث
(م.امید)
تهران خردادماه ۱۳۳۹
چند اصلاح
۱- شعر «دختر تصویر-۱» که در شمارهی گذشته چاپ شد اثر «رویا» بود که متأسفانه در موقع چاپ از نظر افتاد.
۲- در شمارهی ۱۴ شعر «بیگانهای در شهر» مصرع چهاردهم «آرامش بوداست» به اشتباه «آرامش بوده است» چاپ شده است.
۳- در شمارهی ۱۳- مصرع دوازدم شعر «آهوان» کلمهی «نواخت» به اشتباه «نواختند» چاپ شد.