پائیز ۵۸

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۲ صفحه ۶۱

پنجره‌ها به خیابان مسین می‌گشاید

و سربازان سبز، به سنگینی

بر برگ‌های زرد پای می‌کوبند،

مجسمه‌های مفرغی

از خودروهای ماشی

به زیر می‌آیند

و نشان شجاعت‌ها

بر سینه‌هاشان رنگین کمانی است.

کارگران

خاموش

از پس شیشه‌های کارخانه

در عبورِ سردی و فولاد می‌نگرند.

تانک‌ها از پله‌های جمهوری اول

بالا می‌روند

و لوله‌های بلندِ ناشاد

تاریکی کارگاه را

می‌کاوند

در شیب میان کارخانه و تانک

سربازی ایستاده است

و تفنگش را روغن می‌زند،

و سربازی دیگر

در چارراه تردید

از خود می‌پرسد:

«این بار به کدامین سو

شلیک خواهم کرد؟»

پائیز جمهوری

پر از قهقهه‌های مفرغی است.

ویدا کریمی