منزل آخر: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۰:۲۳

کتاب هفته شماره ۶ صفحه ۱۶۵

کتاب هفته شماره ۶ صفحه ۱۶۶

امروز از نگاه تو سرگشته‌تر منم

هر گوشه را، به خواهش نامعلوم

سر می‌زنم،

در دستم این عصای شکسته،

با دست من ز رنج سفر شکوه می‌کند.

در عمق غلظت مه «لندن»…

یا در تراموای «وین»…

در شهر دیگری - به دگر نام -

در سالن اپرا،…

بر روی پل که می‌نگرد ساکت،

در اضطراب بی‌ثمر «پو»…

در پای نخل منحنی سال‌دیده‌یی

در الجزیره…

در نقب‌های سرشار از راز و دود و نم،

‫-‬ وز تاق و تاق مهره بیلیارد…

هر گوشه را به خواهش نامعلوم

سر می‌زنم.

* * *

«با هر کسی هوای سفر هست،

با هیچکس نه رای نشستن،

سقف شکسته را نتوانند

طفلانه، با گل، آذین بستن،

* * *

گل‌ها به سقف خنده کنانند،

بی‌اعتنا به ما، گذرانند،

گل‌ها ز مرگ و فتنه چه دانند؟»

این حرف‌ها به لب، به دلم کوه کوه غم،

بی‌خواهشی صریح به هر سوی می‌روم...

* * *

«غیزغیز» میز کهنه، در زیر دست من،

چون دایه‌ام به‌ناگاه انگیخت،

از رخوتی به لذت یک خواب -

غوغای قهوه‌خانه، چو یک طشت

ناگاه بر سرم ریخت.

می‌پرسم از رفیق کناری،

‫-‬باران که بند آمد؟

‫-‬آری.

و می‌روم…

منوچهر نیستانی

منزل آخر: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۰:۲۳

منوی ناوبری

جستجو

@@ سطر ۱: / سطر ۱: @@
 [[Image:KHN006P165.JPG|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۶ صفحه ۱۶۵|کتاب هفته شماره ۶ صفحه ۱۶۵]]
 [[Image:KHN006P166.JPG|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۶ صفحه ۱۶۶|کتاب هفته شماره ۶ صفحه ۱۶۶]]
-{{ناقص}}
+امروز از نگاه تو سرگشته‌تر منم
+هر گوشه را، به خواهش نامعلوم
+سر می‌زنم،
+در دستم این عصای شکسته،
+با دست من ز رنج سفر شکوه می‌کند.
+در عمق غلظت مه «لندن»…
+یا در تراموای «وین»…
+در شهر دیگری  - به دگر نام -
+در سالن اپرا،…
+بر روی پل که می‌نگرد ساکت،
+در اضطراب بی‌ثمر «پو»…
+در پای نخل منحنی سال‌دیده‌یی
+در الجزیره…
+در نقب‌های سرشار از راز و دود و نم،
+‫-‬ وز تاق و تاق مهره بیلیارد…
+هر گوشه را به خواهش نامعلوم
+سر می‌زنم.
+::{{تک ستاره}} {{تک ستاره}} {{تک ستاره}}
+«با هر کسی هوای سفر هست،
+با هیچکس نه رای نشستن،
+سقف شکسته را نتوانند
+طفلانه، با گل، آذین بستن،
+::{{تک ستاره}} {{تک ستاره}} {{تک ستاره}}
+گل‌ها به سقف خنده کنانند،
+بی‌اعتنا به ما، گذرانند،
+گل‌ها ز مرگ و فتنه چه دانند؟»
+این حرف‌ها به لب، به دلم کوه کوه غم،
+بی‌خواهشی صریح به هر سوی می‌روم...
+::{{تک ستاره}} {{تک ستاره}} {{تک ستاره}}
+«غیزغیز» میز کهنه، در زیر دست من،
+چون دایه‌ام به‌ناگاه انگیخت،
+از رخوتی به لذت یک خواب -
+غوغای قهوه‌خانه، چو یک طشت
+ناگاه بر سرم ریخت.
+می‌پرسم از رفیق کناری،
+‫-‬باران که بند آمد؟
+‫-‬آری.
+و می‌روم…
+::::::::::'''منوچهر نیستانی'''
 [[رده:کتاب هفته]]
 [[رده:کتاب هفته ۶]]
@@ سطر ۹: / سطر ۹۰: @@
 [[رده:مرتضا ممیز]]
 [[رده:منوچهر نیستانی]]
+[[رده:مقالات نهایی‌شده]]