سه شعر از مریم ملکابراهیمی: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (سه شعر به سه شعر از مریم ملکابراهیمی منتقل شد: انتقال به عنوان دقیق.) |
جز (ربات: افزودن رده:کتاب جمعه) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[Image:10-046.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۱۰ صفحه ۴۶|کتاب جمعه سال اول شماره ۱۰ صفحه ۴۶]] | [[Image:10-046.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۱۰ صفحه ۴۶|کتاب جمعه سال اول شماره ۱۰ صفحه ۴۶]] | ||
[[Image:10-047.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۱۰ صفحه ۴۷|کتاب جمعه سال اول شماره ۱۰ صفحه ۴۷]] | [[Image:10-047.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۱۰ صفحه ۴۷|کتاب جمعه سال اول شماره ۱۰ صفحه ۴۷]] | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
سطر ۱۳: | سطر ۶: | ||
بچه آهوان نگاهت | بچه آهوان نگاهت | ||
+ | |||
بهچمنزار دعوتم میکنند | بهچمنزار دعوتم میکنند | ||
+ | |||
بوی عطر رهائی در فضا پخش میشود. | بوی عطر رهائی در فضا پخش میشود. | ||
+ | |||
انگار گنجشکها با هم، یکصدا تُرا میخوانند. | انگار گنجشکها با هم، یکصدا تُرا میخوانند. | ||
+ | |||
و کولیِ ذاتت | و کولیِ ذاتت | ||
+ | |||
دردِ زیبای مرگ را در دشت میرقصد… | دردِ زیبای مرگ را در دشت میرقصد… | ||
+ | |||
آهوَکان نگاهت باستانی میشوند. | آهوَکان نگاهت باستانی میشوند. | ||
+ | |||
قایقی میگیرم و بر شط روز روان میشوم. | قایقی میگیرم و بر شط روز روان میشوم. | ||
+ | |||
نارنجیِ شفق، مرگ را فراموش میکند. | نارنجیِ شفق، مرگ را فراموش میکند. | ||
− | + | :::::::::::۵۱/۱۲/۲۶ | |
− | ۵۱/۱۲/۲۶ | + | |
− | |||
سطر ۳۱: | سطر ۳۱: | ||
آنجا | آنجا | ||
+ | |||
آنجا | آنجا | ||
+ | |||
چشمهای دریدهٔ خونآلود | چشمهای دریدهٔ خونآلود | ||
+ | |||
از بریدگی سپیدی | از بریدگی سپیدی | ||
+ | |||
بر سرِ ما خون میریزند | بر سرِ ما خون میریزند | ||
+ | |||
آهستهتر صدایم کن | آهستهتر صدایم کن | ||
+ | |||
تا نفسهای ما | تا نفسهای ما | ||
+ | |||
آرامشِ گنداب را | آرامشِ گنداب را | ||
+ | |||
برهم نریزد | برهم نریزد | ||
− | + | ::::::::::::- /۵۲/۵ | |
− | |||
− | |||
− | |||
سطر ۵۱: | سطر ۵۶: | ||
جیوهٔ باستانی را | جیوهٔ باستانی را | ||
+ | |||
در کدام کوهستان | در کدام کوهستان | ||
+ | |||
خوابگاه اژدهای پیر کردهاند؟ | خوابگاه اژدهای پیر کردهاند؟ | ||
+ | |||
یا خود اژدهای جیوهئی را تندیسی…؟ | یا خود اژدهای جیوهئی را تندیسی…؟ | ||
+ | |||
اما باد میآید | اما باد میآید | ||
+ | |||
و در دستهای من | و در دستهای من | ||
+ | |||
چرخش ذرات فضا | چرخش ذرات فضا | ||
+ | |||
استوانهٔ باژگونهٔ سراب میشود | استوانهٔ باژگونهٔ سراب میشود | ||
+ | |||
خیال میکنم هفت کفش آهنین را | خیال میکنم هفت کفش آهنین را | ||
+ | |||
پاره کردهام | پاره کردهام | ||
+ | |||
و دیوِ سپید، گربهٔ دستاموزی است | و دیوِ سپید، گربهٔ دستاموزی است | ||
+ | |||
بر زانوانِ من. | بر زانوانِ من. | ||
− | + | ::::::::::::ـ/۵۴/۸ | |
− | ـ/۵۴/۸ | + | {{لایک}} |
− | {{ | ||
− | |||
− | |||
− | |||
[[رده:کتاب جمعه ۱۰]] | [[رده:کتاب جمعه ۱۰]] | ||
[[رده:شعر]] | [[رده:شعر]] | ||
[[رده:مریم ملکابراهیمی]] | [[رده:مریم ملکابراهیمی]] | ||
+ | [[رده:مقالات نهاییشده]] | ||
+ | [[رده:کتاب جمعه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۷:۲۵
۱
بچه آهوان نگاهت
بهچمنزار دعوتم میکنند
بوی عطر رهائی در فضا پخش میشود.
انگار گنجشکها با هم، یکصدا تُرا میخوانند.
و کولیِ ذاتت
دردِ زیبای مرگ را در دشت میرقصد…
آهوَکان نگاهت باستانی میشوند.
قایقی میگیرم و بر شط روز روان میشوم.
نارنجیِ شفق، مرگ را فراموش میکند.
- ۵۱/۱۲/۲۶
۲
آنجا
آنجا
چشمهای دریدهٔ خونآلود
از بریدگی سپیدی
بر سرِ ما خون میریزند
آهستهتر صدایم کن
تا نفسهای ما
آرامشِ گنداب را
برهم نریزد
- - /۵۲/۵
۳
جیوهٔ باستانی را
در کدام کوهستان
خوابگاه اژدهای پیر کردهاند؟
یا خود اژدهای جیوهئی را تندیسی…؟
اما باد میآید
و در دستهای من
چرخش ذرات فضا
استوانهٔ باژگونهٔ سراب میشود
خیال میکنم هفت کفش آهنین را
پاره کردهام
و دیوِ سپید، گربهٔ دستاموزی است
بر زانوانِ من.
- ـ/۵۴/۸