ترانه آبی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(بازنگری شد، احتمالاً مطابق با متن اصلی است.) |
جز |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[Image:7-072.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۷ صفحه ۷۲|کتاب جمعه سال اول شماره ۷ صفحه ۷۲]] | [[Image:7-072.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۷ صفحه ۷۲|کتاب جمعه سال اول شماره ۷ صفحه ۷۲]] | ||
[[Image:7-073.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۷ صفحه ۷۳|کتاب جمعه سال اول شماره ۷ صفحه ۷۳]] | [[Image:7-073.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۷ صفحه ۷۳|کتاب جمعه سال اول شماره ۷ صفحه ۷۳]] | ||
| − | |||
قیلولهٔ ناگزیر | قیلولهٔ ناگزیر | ||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۰: | ||
:::::::امیرزاده‌ئی تنها | :::::::امیرزاده‌ئی تنها | ||
| − | :::::::با تکرار چشم‌های | + | :::::::با تکرار چشم‌های بادامِ تلخش |
:::::::در هزار آینهٔ شش‌گوش کاشی. | :::::::در هزار آینهٔ شش‌گوش کاشی. | ||
| سطر ۳۷: | سطر ۳۶: | ||
تا سال‌ها بعد | تا سال‌ها بعد | ||
| − | + | تکرّرِ آبی را | |
:::عاشقانه | :::عاشقانه | ||
مفهومی از وطن دهد | مفهومی از وطن دهد | ||
:::::طاق طاقی‌های قیلوله | :::::طاق طاقی‌های قیلوله | ||
| − | و نجوای خوابالودهٔ فواره‌ئی | + | و نجوای خوابالودهٔ فواره‌ئی مردّد |
برسکوتِ اطلسی‌های تشنه، | برسکوتِ اطلسی‌های تشنه، | ||
| − | و تکرارِ ناباورِ هزاران | + | و تکرارِ ناباورِ هزاران بادامِ تلخ |
در هزار آینهٔ شش گوشِ کاشی | در هزار آینهٔ شش گوشِ کاشی | ||
| سطر ۵۵: | سطر ۵۴: | ||
::::::ناگاه | ::::::ناگاه | ||
خاطرهٔ دوردست حوضخانه. | خاطرهٔ دوردست حوضخانه. | ||
| − | :::::::آه امیرزادهٔ | + | :::::::آه امیرزادهٔ کاشی‌ها |
:::::::با اشک‌های آبیت! | :::::::با اشک‌های آبیت! | ||
| − | ::::::::::::احمد شاملو آذر ۵۵ | + | ::::::::::::'''احمد شاملو''' آذر ۵۵ |
| + | |||
| + | [[رده:کتاب جمعه]] | ||
| + | [[رده:کتاب جمعه ۷]] | ||
| + | [[رده:شعر]] | ||
| + | [[رده:احمد شاملو]] | ||
| + | [[رده:مقالات نهایی‌شده]] | ||
| + | |||
| + | |||
| + | {{لایک}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ دسامبر ۲۰۱۱، ساعت ۰۷:۳۰
قیلولهٔ ناگزیر
در طاق طاقیِ حوضخانه،
تا سال‌ها بعد
- آبی را
مفهومی از وطن دهد.
- امیرزاده‌ئی تنها
- با تکرار چشم‌های بادامِ تلخش
- در هزار آینهٔ شش‌گوش کاشی.
لالای نجواوارِ فوّاره‌ئی خُرد
که بر وقفهٔ خوابالودهٔ اطلسی‌ها
- می گذشت
تا سال‌ها بعد
آبی را
- مفهومی
- ناگاه
- از وطن دهد.
- ناگاه
- امیرزاده‌ئی تنها
- با تکرار چشم‌های بادام ِتلخش
- در هزار آینهٔ شش گوش کاشی.
روز
- بر نوک پنجه می‌گذشت
از نیزه‌های سوزانِ نقره
- به کج‌ترینْ سایه،
تا سال‌ها بعد
تکرّرِ آبی را
- عاشقانه
مفهومی از وطن دهد
- طاق طاقی‌های قیلوله
و نجوای خوابالودهٔ فواره‌ئی مردّد
برسکوتِ اطلسی‌های تشنه،
و تکرارِ ناباورِ هزاران بادامِ تلخ
در هزار آینهٔ شش گوشِ کاشی
سال‌ها بعد
سال‌ها بعد
- به نیمروزی گرم
- ناگاه
- به نیمروزی گرم
خاطرهٔ دوردست حوضخانه.
- آه امیرزادهٔ کاشی‌ها
- با اشک‌های آبیت!
- احمد شاملو آذر ۵۵