بیا، ای ماه مِه!: تفاوت بین نسخه‌ها
جز |
جز (ربات: افزودن رده:کتاب جمعه) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[Image:33-023.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۳ صفحه ۲۳|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۳ صفحه ۲۳]] | [[Image:33-023.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۳ صفحه ۲۳|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۳ صفحه ۲۳]] | ||
[[Image:33-024.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۳ صفحه ۲۴|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۳ صفحه ۲۴]] | [[Image:33-024.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۳ صفحه ۲۴|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۳ صفحه ۲۴]] | ||
| + | '''پی‌یترو گوری''' Pietro gore | ||
| − | + | (شاعر انقلابی ایتالیائی) | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | ( شاعر انقلابی ایتالیائی) | ||
| − | |||
| − | |||
| سطر ۲۵: | سطر ۱۴: | ||
ای عید مهربان کارگران! | ای عید مهربان کارگران! | ||
| − | به‌افتخار آفتاب تابان شو | + | به‌افتخار آفتاب تابان شو. |
| سطر ۴۹: | سطر ۳۸: | ||
و بهاران، باملاحت اسرارآمیزشان. | و بهاران، باملاحت اسرارآمیزشان. | ||
| − | ای ماه | + | ای ماه مهٔ سبز، از تبار آدمیزادان! |
به‌قلب‌ها شهامت و ایمان عطا کن. | به‌قلب‌ها شهامت و ایمان عطا کن. | ||
| سطر ۵۷: | سطر ۴۶: | ||
کارگاه‌ها را، کارخانه‌های پر دود و حرارت را | کارگاه‌ها را، کارخانه‌های پر دود و حرارت را | ||
| − | مزارع را رها کنید و از | + | مزارع را رها کنید و از کِـشتی‌ها به‌زیر آئید |
درنگی، درنگی، از عرق ریختنِ جاودانه! | درنگی، درنگی، از عرق ریختنِ جاودانه! | ||
| − | + | گـُلی چند پیشکش کنید به‌عصیانگرانی که به‌خاک افتاده‌اند | |
با نگاهِ دوخته بر سپیده‌دم، | با نگاهِ دوخته بر سپیده‌دم، | ||
| سطر ۶۹: | سطر ۵۸: | ||
و به‌شاعری پیامبر گونه که می‌میرد. | و به‌شاعری پیامبر گونه که می‌میرد. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | {{الگو:لایک}} | ||
| + | |||
| + | [[رده:کتاب جمعه ۳۳]] | ||
| + | [[رده:مقالات نهایی‌شده]] | ||
| + | [[رده:احمد شاملو]] | ||
| + | [[رده:شعر]] | ||
| + | [[رده:کتاب جمعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۷:۰۳
پی‌یترو گوری Pietro gore
(شاعر انقلابی ایتالیائی)
بیا ای ماه مه
خلق‌ها انتظارت را می‌کشند
جان‌های آزاد برتو درود می‌فرستند
ای عید مهربان کارگران!
به‌افتخار آفتاب تابان شو.
دست‌های پینه‌بسته‌مان را برافرازیم
تا نیروئی بارور تشکیل دهند.
ما بر آنیم که جهان را آزاد کنیم
از ستمگران و از بیکاری و از طلا
پس ای سرود امیدهای بلندپرواز، طنین‌افکن شو
به‌خاطر نیروئی که میوهها را می‌رساند
به خاطر شکوفه‌بارانِ بی‌نهایتِ دلخواهی که در آن
آینده، لرزان می‌درخشد
جوانی، دردها، آرمان‌ها،
و بهاران، باملاحت اسرارآمیزشان.
ای ماه مهٔ سبز، از تبار آدمیزادان!
به‌قلب‌ها شهامت و ایمان عطا کن.
ای گروه‌های بردگان! ترک بگوئید
کارگاه‌ها را، کارخانه‌های پر دود و حرارت را
مزارع را رها کنید و از کِـشتی‌ها به‌زیر آئید
درنگی، درنگی، از عرق ریختنِ جاودانه!
گـُلی چند پیشکش کنید به‌عصیانگرانی که به‌خاک افتاده‌اند
با نگاهِ دوخته بر سپیده‌دم،
به‌دلاوری که مبارزه می‌کند و رنج می‌برد
و به‌شاعری پیامبر گونه که می‌میرد.