Kinaxixi: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای جدید با '[[Image:3-076.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۷۶|کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۷۶…' ایجاد کرد) |
جز (ربات: افزودن رده:کتاب جمعه) |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[Image:3-076.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۷۶|کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۷۶]] | [[Image:3-076.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۷۶|کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۷۶]] | ||
[[Image:3-077.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۷۷|کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۷۷]] | [[Image:3-077.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۷۷|کتاب جمعه سال اول شماره ۳ صفحه ۷۷]] | ||
| + | |||
| + | == دو شعر از اگوستینونِتو - شاعر و رهبر آنگولا:== | ||
| + | |||
| + | خوش داشتم بنشینم | ||
| + | |||
| + | روی نیمکتی در کیناکسیکسی | ||
| + | |||
| + | :در ساعت شش بعدازظهری داغ | ||
| + | |||
| + | و فقط بنشینم و... | ||
| + | |||
| + | |||
| + | کسی میآمد | ||
| + | |||
| + | شاید | ||
| + | |||
| + | :که در کنارم بنشیند. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | و من چهرههای سیاه مردم را | ||
| + | |||
| + | ::میدیدم | ||
| + | |||
| + | که بیهیچ شتابی | ||
| + | |||
| + | رو بهبالای شهر | ||
| + | |||
| + | :میرفتند | ||
| + | |||
| + | در آن حال که حضوری نداشتند | ||
| + | |||
| + | در زبان کیمبوندوی{{نشان|m1}} دست و پا شکسته و شلوغی | ||
| + | |||
| + | که بدان | ||
| + | |||
| + | :سخن میراندند. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | میدیدم | ||
| + | |||
| + | گامهای خستهٔ پیشخدمتانی را | ||
| + | |||
| + | که پدرانشان نیز پیشخدمت بودند، | ||
| + | |||
| + | و عشق را | ||
| + | |||
| + | ::اینجا میجستند و | ||
| + | |||
| + | :::افتخار را | ||
| + | |||
| + | ::::آنجا، | ||
| + | |||
| + | |||
| + | و در الکل | ||
| + | |||
| + | خواهان چیزی وَرایِ مستی | ||
| + | |||
| + | ::بودند | ||
| + | |||
| + | ::- نه سرخوشی و | ||
| + | |||
| + | :::نه نفرتی! | ||
| + | |||
| + | |||
| + | بعد که خورشید فرو مینشست | ||
| + | |||
| + | چراغها روشن میشد و | ||
| + | |||
| + | :من | ||
| + | |||
| + | ::آواره میشدم | ||
| + | |||
| + | و فکر میکردم | ||
| + | |||
| + | که با اینهمه، | ||
| + | |||
| + | :زندگی ما، ساده است، | ||
| + | |||
| + | و بسیار ساده است | ||
| + | |||
| + | برای کسی که خسته است و | ||
| + | |||
| + | :هنوز | ||
| + | |||
| + | ::ناگزیر | ||
| + | |||
| + | :::راه میرود. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | == پاورقی == | ||
| + | |||
| + | # {{پاورقی|m1}} Kimbundu نوعی زبان بومی آنگولائی. | ||
| + | |||
| + | [[رده:مقالات نهاییشده]] | ||
| + | [[رده:شعر]] | ||
| + | [[رده:کتاب جمعه ۳]] | ||
| + | [[رده:کتاب جمعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۶:۴۴
دو شعر از اگوستینونِتو - شاعر و رهبر آنگولا:
خوش داشتم بنشینم
روی نیمکتی در کیناکسیکسی
- در ساعت شش بعدازظهری داغ
و فقط بنشینم و...
کسی میآمد
شاید
- که در کنارم بنشیند.
و من چهرههای سیاه مردم را
- میدیدم
که بیهیچ شتابی
رو بهبالای شهر
- میرفتند
در آن حال که حضوری نداشتند
در زبان کیمبوندوی[۱] دست و پا شکسته و شلوغی
که بدان
- سخن میراندند.
میدیدم
گامهای خستهٔ پیشخدمتانی را
که پدرانشان نیز پیشخدمت بودند،
و عشق را
- اینجا میجستند و
- افتخار را
- آنجا،
و در الکل
خواهان چیزی وَرایِ مستی
- بودند
- - نه سرخوشی و
- نه نفرتی!
بعد که خورشید فرو مینشست
چراغها روشن میشد و
- من
- آواره میشدم
و فکر میکردم
که با اینهمه،
- زندگی ما، ساده است،
و بسیار ساده است
برای کسی که خسته است و
- هنوز
- ناگزیر
- راه میرود.
پاورقی
- ^ Kimbundu نوعی زبان بومی آنگولائی.