رالف استدمن: تفاوت بین نسخه‌ها
(بازنگری شد.) |
|||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۵: | ||
[[Image:2-142.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۲ صفحه ۱۴۲|کتاب جمعه سال اول شماره ۲ صفحه ۱۴۲]] | [[Image:2-142.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۲ صفحه ۱۴۲|کتاب جمعه سال اول شماره ۲ صفحه ۱۴۲]] | ||
[[Image:2-143.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۲ صفحه ۱۴۳|کتاب جمعه سال اول شماره ۲ صفحه ۱۴۳]] | [[Image:2-143.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۲ صفحه ۱۴۳|کتاب جمعه سال اول شماره ۲ صفحه ۱۴۳]] | ||
| − | |||
| − | |||
| − | + | مادرش دختر معدنکاری از مردم '''ولز''' و پدرش فروشنده‌ئی دوره‌گرد بود. در شانزده سالگی مدرسه را رها کرد و برای معیشت به‌کارهائی پرداخت که فهرستی سخت متنوع دارد و از آن جمله است شکارچی موش صحرائی، بپّای استخر شنا، نظافتچی و باغبان. و از آن سال ۱۹۵۶ بود که مستقیماً هنرش را به‌عنوان حرفه‌ئی به‌کار گرفت. | |
| − | + | نخست سه سالی در یک روزنامه کار کرد و پس از آن به‌عنوان کاریکاتوریستی آزاد و مستقل آثار خود را به‌مجلات '''پانچ''' و '''پرای‌وت‌آی''' و نشریات دیگری که خواهان آن بودند می‌فروخت. پس از ده سال، مدتی کوتاه به‌استخدام روزنامهٔ '''تایمز''' لندن در‌آمد و تهیهٔ کاریکاتورهای سیاسی آن را متعهد شد که بنا به‌ادعای خودش به‌علت «اقدام به‌فتنه‌گری» عذرش را خواستند. | |
| − | در | + | به‌سال ۱۹۷۰ با '''هنتر. س. تامسون''' منتقد هنری معروف در '''کنتاکی''' دیداری کرد که ما‌حصل آن دست‌یافتن به‌شیوه‌ئی بسیار غنی بود برای--به‌قول خودش--«لجاج ورزیدن با روش احمقانهٔ زندگی آمریکائی». |
| − | ''' | + | در سال ۱۹۷۲ جایزهٔ «یادبود '''فرانسیس ویلیام'''» برای بهترین کتاب مصور، نصیب او شد. این کتاب - یعنی «ماجرای '''اَلیس''' در سرزمین عجایب»--به‌سال ۱۹۶۷ با نقاشی‌های او چاپ شده بود و بدین ترتیب پنج سالی از انتشار آن می‌گذشت. |
| − | '''استدمن''' | + | '''رالف استدمن''' با وجود شهرت و موفقیت‌های بسیاری که کسب کرده معتقد است که هنوز «ناشناس و درک‌ناشده» باقی مانده، هرچند که می‌گوید «دلم می‌خواهد همین طور هم بمانم»!- |
| − | + | '''استدمن''' اکنون ۴۳ سال دارد و ساکن لندن است. اصرار دارد که وقتی دربارهٔ او شرحی نوشته می‌شود حتماً این عبارت را به‌نقل از خود او اضافه کنند که از خماری بامدادی و بیماری‌های لغوه و خیال‌پردازی و پادرد رنج می‌برد. | |
| + | |||
| + | طرح‌هائی را که در این شماره چاپ کرده‌ایم از مجموعهٔ بسیار پربار او «آمریکا» برگزیده‌ایم. نگاه عمیق او به‌آمریکا و زندگی آمریکائیان به‌راستی حیرت‌انگیز است و این، نکته‌ئی است که البته در «چند کاریکاتور» منعکس نمی‌شود. | ||
[[رده:کتاب جمعه ۲]] | [[رده:کتاب جمعه ۲]] | ||
| + | [[رده:طرح]] | ||
| + | [[رده:رالف استدمن]] | ||
| + | [[رده:مقالات نهایی‌شده]] | ||
نسخهٔ ۱۲ مهٔ ۲۰۱۱، ساعت ۱۳:۴۰
مادرش دختر معدنکاری از مردم ولز و پدرش فروشنده‌ئی دوره‌گرد بود. در شانزده سالگی مدرسه را رها کرد و برای معیشت به‌کارهائی پرداخت که فهرستی سخت متنوع دارد و از آن جمله است شکارچی موش صحرائی، بپّای استخر شنا، نظافتچی و باغبان. و از آن سال ۱۹۵۶ بود که مستقیماً هنرش را به‌عنوان حرفه‌ئی به‌کار گرفت.
نخست سه سالی در یک روزنامه کار کرد و پس از آن به‌عنوان کاریکاتوریستی آزاد و مستقل آثار خود را به‌مجلات پانچ و پرای‌وت‌آی و نشریات دیگری که خواهان آن بودند می‌فروخت. پس از ده سال، مدتی کوتاه به‌استخدام روزنامهٔ تایمز لندن در‌آمد و تهیهٔ کاریکاتورهای سیاسی آن را متعهد شد که بنا به‌ادعای خودش به‌علت «اقدام به‌فتنه‌گری» عذرش را خواستند.
به‌سال ۱۹۷۰ با هنتر. س. تامسون منتقد هنری معروف در کنتاکی دیداری کرد که ما‌حصل آن دست‌یافتن به‌شیوه‌ئی بسیار غنی بود برای--به‌قول خودش--«لجاج ورزیدن با روش احمقانهٔ زندگی آمریکائی».
در سال ۱۹۷۲ جایزهٔ «یادبود فرانسیس ویلیام» برای بهترین کتاب مصور، نصیب او شد. این کتاب - یعنی «ماجرای اَلیس در سرزمین عجایب»--به‌سال ۱۹۶۷ با نقاشی‌های او چاپ شده بود و بدین ترتیب پنج سالی از انتشار آن می‌گذشت.
رالف استدمن با وجود شهرت و موفقیت‌های بسیاری که کسب کرده معتقد است که هنوز «ناشناس و درک‌ناشده» باقی مانده، هرچند که می‌گوید «دلم می‌خواهد همین طور هم بمانم»!-
استدمن اکنون ۴۳ سال دارد و ساکن لندن است. اصرار دارد که وقتی دربارهٔ او شرحی نوشته می‌شود حتماً این عبارت را به‌نقل از خود او اضافه کنند که از خماری بامدادی و بیماری‌های لغوه و خیال‌پردازی و پادرد رنج می‌برد.
طرح‌هائی را که در این شماره چاپ کرده‌ایم از مجموعهٔ بسیار پربار او «آمریکا» برگزیده‌ایم. نگاه عمیق او به‌آمریکا و زندگی آمریکائیان به‌راستی حیرت‌انگیز است و این، نکته‌ئی است که البته در «چند کاریکاتور» منعکس نمی‌شود.