گل خورشید

کتاب جمعه سال اول شماره ۵ صفحه ۶۴

ما پرسه‌زنان

از کنار رود می‌آئیم

شب خاموشی را

در سبد فراموشی

به‌رود سپردیم

زیر درخت کهن

بر رطوبت برگ‌ها

لختی به‌عشق اندیشیدیم

لختی درنگ کردیم و

به‌عشق اندیشیدیم

اکنون آمده‌ایم

کنار خورشید

گل کنیم

ما

گل خورشیدیم.

بتول عزیزپور

فروردین ۱۳۵۸