یک کلمه: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ نوامبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۲:۰۴

کتاب جمعه سال اول شماره ۲ صفحه ۶۷

در نام تو

کوچک می‌مانم

آفتاب را

از خواب‌هایم

به‌کوچه می‌برم.

در ایوان بزرگ، تنها

یک لکه نور از ما باقی می‌ماند.

صدای حشره

از قلب گیاه

می‌گذرد

و چشمان ما

در باران

سبز می‌شود.

یک کلمه

در تاریکی

رشد می‌کند.

یک کلمه

که از چهارشنبه‌هائی دیوانه می‌آید.

یک کلمه برای‌مان کافی است

تا پرده‌ها

پشت به‌آفتاب بمانند

و پیراهن‌های کهنه

بوی عشق نگیرند.

از قرینه‌های گیاهی

دریا به‌اتاق می‌ریزد.

دریا که به‌قایق تکیه داده است

و شب که در قایق منتظر است،

و پنجره‌ها خود را ناگهان

به‌سوی تاریکی

باز می‌کنند

م. مروارید

یک کلمه: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ نوامبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۲:۰۴

منوی ناوبری

جستجو

@@ سطر ۱: / سطر ۱: @@
 [[Image:2-067.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۲ صفحه ۶۷|کتاب جمعه سال اول شماره ۲ صفحه ۶۷]]
-{{در حال ویرایش}}
-'''یک کلمه'''
 در نام تو
-کوچک می‌مانم
+::کوچک می‌مانم
 آفتاب را
@@ سطر ۱۳: / سطر ۹: @@
 از خواب‌هایم
-به کوچه می‌برم.
+:::به‌کوچه می‌برم.
 در ایوان بزرگ، تنها
@@ سطر ۲۳: / سطر ۱۹: @@
 از قلب گیاه
-می‌گذرد
+:::می‌گذرد
 و چشمان ما
@@ سطر ۳۳: / سطر ۲۹: @@
 یک کلمه
-در تاریکی
+::در تاریکی
-رشد می‌کند.
+::::رشد می‌کند.
 یک کلمه
-که از چهارشنبه هائی دیوانه می‌آید.
+که از چهارشنبه‌هائی دیوانه می‌آید.
 یک کلمه برای‌مان کافی است
@@ سطر ۴۵: / سطر ۴۱: @@
 تا پرده‌ها
-پشت به آفتاب بمانند
+پشت به‌آفتاب بمانند
 و پیراهن‌های کهنه
 بوی عشق نگیرند.
 از قرینه‌های گیاهی
-دریا به اتاق می‌ریزد.
+::::دریا به‌اتاق می‌ریزد.
-دریا که به فایق تکیه داده است
+دریا که به‌قایق تکیه داده است
 و شب که در قایق منتظر است،
@@ سطر ۶۲: / سطر ۵۹: @@
 و پنجره‌ها خود را ناگهان
-به سوی تاریکی
+::::::به‌سوی تاریکی
+::::::::باز می‌کنند
-باز می‌کنند.
+::::::::::'''م. مروارید'''
+{{الگو:لایک}}
-'''م. مروارید'''
+[[رده:مقالات نهایی‌شده]]
+[[رده:شعر]]
+[[رده:کتاب جمعه ۲]]
+[[رده:کتاب جمعه]]