پائیز ۵۷: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(بازنگری شد.) |
جز («پائیز ۵۷» را محافظت کرد: مطابق با متنِ اصلی است. ([edit=sysop] (بی‌پایان) [move=sysop] (بی‌پایان))) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۲۳ ژوئن ۲۰۱۱، ساعت ۲۳:۱۴
به‌یاران ناشناخته
اینک
با تمامِ رفتارِ بارانیت
به خانه اندرآی
و بر پنجره و پندار
ببار!
دوردست‌ها
بوی خواب می‌دهند
و چون به‌خویش می‌نگرم
آب مرا می‌برد...
و چون از قرون سیل و باران
باز آمدم
و از مهتابی بی‌مهتاب
تا طلوع سپیده دمان
سقوط را
سرودم
حنجرهٔ تو
بی‌آواز ماند
و برگ
که از آفاق بی‌حدود
می‌رسید
با بام‌ها و دودها
میثاقی به‌راز داشت
و چون از خیابان به‌شهر
نگریستم
گریستم
زیرا جنازه‌ها
بوی شهادت می‌دادند
و در رگبار پائیزی غروب
بهار خونی شقایق‌ها
نمی‌جوشید
***
تنها تو می‌توانی
با هنجار شبانهٔ برگ‌ها
برای ماندگان شهرهای مرگ
زمزمه‌یی باشی،
با تمامِ رفتارِ بارانیت
بر بام‌ها و خاطره‌ها
ببار
- سیروس شمیسا