هجرانی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید با '[[Image:28-045.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۲۸ صفحه ۴۵|کتاب جمعه سال اول شماره ۲۸ صفحه…' ایجاد کرد) |
(تایپ شد.) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[Image:28-045.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۲۸ صفحه ۴۵|کتاب جمعه سال اول شماره ۲۸ صفحه ۴۵]] | [[Image:28-045.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۲۸ صفحه ۴۵|کتاب جمعه سال اول شماره ۲۸ صفحه ۴۵]] | ||
| − | {{ | + | {{بازنگری}} |
| + | |||
| + | [[رده:کتاب جمعه ۲۸]] | ||
| + | [[رده:شعر]] | ||
| + | [[رده:احمد شاملو]] | ||
| + | |||
| + | ::::::::شب «ایرانشهر» | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | جهان را بنگر | ||
| + | :::سراسر | ||
| + | که به‌رَخْتِ رخوتِ‌خوابِ خرابِ خویش | ||
| + | ::::::::از خود بیگانه است | ||
| + | و ما را بنگر | ||
| + | :::بیدار | ||
| + | که هُشیواران غم خویشیم. | ||
| + | |||
| + | خشماگین و پرخاشگر | ||
| + | |||
| + | از اندوه تلخ خویش پاسداری می‌کنیم، | ||
| + | |||
| + | نگهبان عبوس رنج خویشتنیم | ||
| + | |||
| + | تا از قابِ سیاهِ وظیفه‌ئی | ||
| + | :::::که بر گِردِ آن کشیده‌ایم | ||
| + | ::::::::::خطا نکند. | ||
| + | و جهان را بنگر | ||
| + | |||
| + | جهان را | ||
| + | ::در رخوتِ معصومانهٔ خوابش | ||
| + | که از خود چه بیگانه است! | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ماه می‌گذرد | ||
| + | :::در انتهای مدارِ سردش. | ||
| + | ما مانده‌ایم و | ||
| + | |||
| + | روز | ||
| + | |||
| + | نمی‌آید. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | :::::::::::::احمد شاملو | ||
| + | :::::::::::::۲۳ آذر ۵۷ | ||
نسخهٔ ۴ آوریل ۲۰۱۱، ساعت ۰۱:۵۳
 | تایپ این مقاله تمام شده و آمادهٔ بازنگری است. اگر شما همان کسی نیستید که مقاله را تایپ کرده، لطفاً قبل از شروع به بازنگری صفحهٔ راهنمای بازنگری را ببینید (پیش‌‌نویس)، و پس از اینکه تمام متن را با تصاویر صفحات مقابله کردید و اشکالات را اصلاح کردید یا به بحث گذاشتید، این پیغام را حذف کنید. |
- شب «ایرانشهر»
جهان را بنگر
- سراسر
که به‌رَخْتِ رخوتِ‌خوابِ خرابِ خویش
- از خود بیگانه است
و ما را بنگر
- بیدار
که هُشیواران غم خویشیم.
خشماگین و پرخاشگر
از اندوه تلخ خویش پاسداری می‌کنیم،
نگهبان عبوس رنج خویشتنیم
تا از قابِ سیاهِ وظیفه‌ئی
- که بر گِردِ آن کشیده‌ایم
- خطا نکند.
- که بر گِردِ آن کشیده‌ایم
و جهان را بنگر
جهان را
- در رخوتِ معصومانهٔ خوابش
که از خود چه بیگانه است!
ماه می‌گذرد
- در انتهای مدارِ سردش.
ما مانده‌ایم و
روز
نمی‌آید.
- احمد شاملو
- ۲۳ آذر ۵۷