شاعران هُندوراس
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
آنتونیو حوزه ریواس (Antonio Jose Rivas (1924
وطنم...
(تکه‌های برگزیده)
وطنم گُلی است در خاطرهٔ من
غافلگیر شده در سویدای دلم.
هر بار که نامش را بر لب می‌آورم چنان است
که بوسه‌ئی بر جبینی می‌نهم.
وطنم دختربچه‌ئی است که هنوز
در پس آینه‌ها در جست‌وجوی خویش است،
و نامش
برکف دهان ماهئی بی‌عشقی می‌لغزد.
از گم شدن در دیدگان من
ژرف‌تر در او نمی‌توان نگریست.
رودی بلند، به‌طرزی علاج‌ناپذیر
اندوهش را غرق می‌کند.
خونش سراپا در هم می‌شکند:
نیمیش از امید،
و بالایش چکاوکی از هق‌هق گریه است
حتی اگر کسی این را نگوید.
وطنم اشکی عریان است
که خود را درچشم‌ها پنهان می‌کند.
گوئی تمامی آبشارها
خنده‌اش را نوشیده‌اند.
حتی توان آنم نیست که در بر او آهی بکشم
چرا که هوایش آزارم می‌دهد.
با عشق در این الفاظ نگهداریش می‌کنم:
می‌خواهم اندکی زندگی کنم!
- ترجمهٔ احمد شاملو