در زندان استانبول: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز («در زندان استانبول» را محافظت کرد: بازنگری شده و مطابق با متن اصلی است. ([edit=sysop] (بی‌پایان) [move=sysop] (بی‌پایان))) |
جز |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
== یادنامهٔ ناظم حکمت == | == یادنامهٔ ناظم حکمت == | ||
| − | + | ||
خرداد امسال مصادف بود با پانزدهمین سال درگذشت ناظم حکمت شاعر بلندآوازهٔ ترک. | خرداد امسال مصادف بود با پانزدهمین سال درگذشت ناظم حکمت شاعر بلندآوازهٔ ترک. | ||
| سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
در این فرصت، چند قعطه شعر از ناظم، تقویم زندگی او، و نظرات ستایش‌آمیزی که نویسندگان و شاعران جهان درباره حکمت ابراز کرده‌اند خواهد آمد. | در این فرصت، چند قعطه شعر از ناظم، تقویم زندگی او، و نظرات ستایش‌آمیزی که نویسندگان و شاعران جهان درباره حکمت ابراز کرده‌اند خواهد آمد. | ||
| − | + | {{چپ‌چین}} | |
| − | + | محمدعلی سپانلو | |
| + | {{پایان چپ‌چین}} | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ---- | ||
'''دو شعر از ناظم حکمت''' | '''دو شعر از ناظم حکمت''' | ||
| سطر ۴۸: | سطر ۵۲: | ||
<small> | <small> | ||
| − | ::::::فوریه ۱۹۳۹- زندان استانبول | + | ::::::::::فوریه ۱۹۳۹- زندان استانبول |
</small> | </small> | ||
| + | |||
| + | [[رده:کتاب جمعه]] | ||
| + | [[رده:کتاب جمعه ۲]] | ||
| + | [[رده:شعر]] | ||
| + | [[رده:ناظم حکمت]] | ||
| + | [[رده:مقالات نهایی‌شده]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ نوامبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۲:۰۰
یادنامهٔ ناظم حکمت
خرداد امسال مصادف بود با پانزدهمین سال درگذشت ناظم حکمت شاعر بلندآوازهٔ ترک.
ناظم حکمت را خوانندهٔ فارسی زبان کم و بیش می‌شناسد، گرچه در سال‌های اعتلاء هنر او، هم در ایران و هم در ترکیه، سیستم‌های حکومتی «حکمت» و نظائر او را به‌کنج فراموشی رانده بودند. ناظم حکمت مجموعاً نزدیک به‌پانزده سال از عمرش را در زندان و همین حدود را در تبعید گذرانده است.
در این فرصت، چند قعطه شعر از ناظم، تقویم زندگی او، و نظرات ستایش‌آمیزی که نویسندگان و شاعران جهان درباره حکمت ابراز کرده‌اند خواهد آمد.
محمدعلی سپانلو
دو شعر از ناظم حکمت
در زندان استانبول
در استانبول
در حیاط زندان
و در روزانهٔ آفتابی زمستان
- پس از باران
آنگاه که ابرها، دیوارها، سفال‌های سرخ
- و چهرهٔ من
در آبچاله‌های زمین می‌لرزند
اندیشیدم: چه مرد است
- چه نامرد است
- بشریت!
زیر تمامی ثقل هرآنچه قدرت است
- هر آنچه ضعف است
به‌جهان اندیشیدم
- به‌کشورم
- و به‌تو.
- فوریه ۱۹۳۹- زندان استانبول