شعری از خیمه‌نز شاعر اسپانیولی

از irPress.org
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۷:۴۰ توسط Mohaddese (بحث | مشارکت‌ها) شعری از خیمه‌نز شاعر اسپانیولی» را محافظت کرد: مطابق با متن اصلی است. (‏[edit=sysop] (بی‌پایان) ‏[move=sysop] (بی‌پایان)))
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
کتاب هفته شماره ۲۲ صفحه ۱۶۸
کتاب هفته شماره ۲۲ صفحه ۱۶۸


خوآن رامون خیمه‌نز شاعر غزلسرای اسپانیائی که اکنون نزدیک به شش سال از درگذشت وی می‌گذرد، از سیماهای درخشان ادبیات جهانی است... خیمه‌نز زندگی خود را سراسر وقف شعر و شاعری کرد و در تمامی عمر خویش هیچگاه روی شادی و شادکامی ندید، چندان که به سال ۱۹۵۶ هنگامی خبر دریافت جایزهٔ «نوبل» بدو رسید که زن محبوبش سنوبیا کام‌پروبی در حال احتضار بود...

هیچ یک از شاعران اسپانیا، در زمان حیات خویش، مانند خیمه‌نز در معاصرین خود نفوذ نداشته است.

حسین قیاد


دیگرباره به هیأت نسیمی زاده خواهم شد

و ترا ای زن، همچنان دوست خواهم داشت.


دیگرباره به هیأت موجی زاده خواهم شد.

و ترا ای زن، همچنان دوست خواهم داشت.


دیگرباره به هیأت آتشی زاده خواهم شد.

و ترا ای زن، همچنان دوست خواهم داشت.


دیگرباره به هیأت سنگی زاده خواهم شد.

و ترا ای زن، همچنان دوست خواهم داشت.


دیگرباره به هیأت مردی زاده خواهم شد.

و ترا ای زن، همچنان دوست خواهم داشت.