هیت رابینسون در جنگ
ویلیام هیت رابینسون (۱۸۷۲-۱۹۴۲) در خانواده‌ئی هنرمند زاده شد. پدر و برادرانش همگی هنرمند بودند و یکی از برادرانش به‌نام چارلز در هنر نقاشی کتاب شهرتی جهانی یافت. خود او نیز در همین رشته گام نهاد و کتب زیادی منتشر کرد که از آنجمله است شب‌های عرب (۱۸۹۹)، داستان‌هائی از شکسپیر (۱۹۰۲)، شب دوازدهم (۱۹۰۸) و هانس کریستین آندرسون.
دو داستان مصور که برای کودکان ترتیب داد - یعنی ماجراهای عمو لوبین (۱۹۰۲) و ویلیام گوش به‌زنگ (۱۹۱۲) - استعداد شگرف او را در طراحی ماشین‌های خیالی آشکار کرد. دو کتاب اولیه‌اش برای کودکان و نیز کتاب عمولوبین را می‌توان اولین گام‌های او به‌شمار آورد در طریق اختراعات مضحکی که بعدها به‌طرزی موفقیت‌آمیز دنبال کرد.
پس از انتشار آثار او در مورد جنگ بین‌المللی اول [که نمونه‌هائی از آن را در این شماره آورده‌ایم] افراد نیروهای مسلح نامه‌های فراوانی به‌او نوشتند و برای طرح‌های جدید پیشنهاداتی به‌او عرضه کردند که بر اثر آنها توانست آثار متعدد دیگری خلق کند. در پاره‌ئی موارد نیز طرح‌های جنگی او عکس‌العمل‌های عصبی افسران ارتش را به‌دنبال داشت که مدعی بودند این طرح‌ها دشمن را از وضعیت نظامی کشور آگاه می‌کند!
اثر عمومی طرح‌های نظامی او این بود که ماشین‌آلات جنگی و نیز نفس جنگ را به‌ریشخند می‌گرفت و از ابهت پوشالی نظامیان می‌کاست.