در مسیر باد*

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۲ صفحه ۱۱۲

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۲ صفحه ۱۱۳

در مسیر باد

[طرحی برای یک فیلم کوتاه]

چند پسر و دختر کوچک در کوچه ئی سرگرم بازیند. هر یک ظرف کوچکی، قوطی خالی واکسی، استکانی، قوطی بی مصرف کنسروی چیزی محتوی آب صابون به‌‌دست دارند، قرقره‌ئی در آن فرو می‌برند و با دمیدن در سوراخ قرقره حباب‌هائی به‌وجود می‌آورند که چند متری اوج می‌گیرد و می‌ترکد، و با ترکیدن هر حباب شادی بچه‌ها بیش‌تر می‌شود. هر یک از آنها می-کوشد حباب بیش‌تری تولید کند یا آن را بالاتر از دیگر حباب‌ها بفرستد...

یکی از حباب‌ها از بقیه بالاتر می‌رود و بچه‌ها بهت‌زده به‌‌آن نگاه می‌کنند که از سیم‌های برق می‌گذرد و با آنتن‌های تلویزیون برخورد می‌کند امّا نمی‌ترکد.

حباب در مسیر باد قرار می‌گیرد و با آن به‌حرکت در می‌آید. از کوچه و محله می‌گذرد، با ساختمان‌های بلند برخورد می‌کند، با برج‌ها و دکل‌های بی‌سیم تماس پیدا می‌کند و سرانجام از شهر خارج می‌شود... با کوههای سنگی و صخره‌های مرتفع، تیز و خشن مصادف می‌شود امّا از همه آن‌ها به‌‌سلامت عبور می‌کند.

به جنگلی می‌رسد، از میان برگ‌های سوزنیِِ کاج‌ها و درختان بلند دیگر می‌گذرد. پرنده ئی دنبالش به‌پرواز در می‌آید و به‌آن منقار می‌زند و چون کاری از پیش نمی‌برد آن را به‌حال خود می‌گذارد. حباب میان سیم‌های خاردار اطراف جنگل گرفتار می‌شود امّا سرانجام نجات می‌یابد.

همچنان با باد حرکت می‌کند. از آتش و دود و مه و ابر می‌گذرد و به‌‌دریا می‌رسد. با کشتی‌های بزرگ و مسافران شگفت‌زده و پرهیاهوی آن‌ها که بر سر او شرط‌بندی می‌کنند همراه می‌شود، بر امواج سهمگین دریا می‌غلتد و سرانجام به‌ساحل دریا می‌رسد.

در ساحل چمنزاری است با گل‌های بسیار زیبائی به‌‌لطافت ابریشم حباب، خسته از راه و مانده از آن همه استقامت بر یکی از گل‌های حریرگونه می‌نشیند و با صدای خفیفی می‌ترکد.

اثر ترکیدن حباب بر برگ گل، یک قطره شبنم است.

محسن سماکار

آذر ماه ۵۶

پاورقی

^  نام فیلم‌نامه وامی است از برادرم عباس.