هیت رابینسون در جنگ
 | تایپ این مقاله تمام شده و آمادهٔ بازنگری است. اگر شما همان کسی نیستید که مقاله را تایپ کرده، لطفاً قبل از شروع به بازنگری صفحهٔ راهنمای بازنگری را ببینید (پیش‌‌نویس)، و پس از اینکه تمام متن را با تصاویر صفحات مقابله کردید و اشکالات را اصلاح کردید یا به بحث گذاشتید، این پیغام را حذف کنید. |
ویلیام هیت رابینسون (۱۸۷۲-۱۹۴۲) در خانواده‌ای هنرمند زاده شد. پذر و برادرانش همگی هنرمند بودند و یکی از برادرانش به‌نام چارلز در هنر نقاشی کتاب شهرتی جهانی یافت. خود او نیز در همین رشته گام نهاد و کتب زیادی منتشر کرد که از آن‌جمله است شب‌های عرب(۱۸۹۹)، داستان‌هائی از شکسپیر(۱۹۰۲)، شب دوازدهم(۱۹۰۸) و هانس کریستین آندرسون. دو داستان مصور که برای کودکان ترتیب داد- یعنی ماجراهای عمو لوپین(۱۹۰۲) و ویلیام گوش به زنگ(۱۹۱۲)- استعداد شگرف او را در طراحی ماشین‌های خیالی آشکار کرد. دوکتاب اولیه‌اش برای کودکان و نیز کتاب عمولوپین را می‌توان اولین گام‌های او به شمار آورد در طریق اختراعات مضحکی که بعدها به طرزی موفقیت‌آمیز دنبال کرد. پس از انتشار آثار او در مورد جنگ بین‌المللی اول [که نمونه‌هائی از آن را در این ظماره آورده‌ایم] افراد نیروهای مسلح نامه‌های فراوانی به او نوشتند و برای طرح‌های جدید پیشنهاداتی به‌او عرضه کردند که بر اثر آنها توانست آثار متعدد دیگری خلق کند. در پاره‌ای موارد نیز طرح‌های جنگی او عکس‌العمل‌های عصبی افسران ارتش را به‌دنبال داشت که مدعی بودند این طرح‌ها دشمن را از وضعیت نظامی کشور آگاه می‌کند! اثر عمومی طرح‌های نظامی او این بود که ماشین‌آلات جنگی و نیز نفس جنگ را به ریشخند می‌گرفت و از ابهت‌پوشالی نظامیان می‌کاست.