نسیم چه می‌خواهد بگوید؟: تفاوت بین نسخه‌ها

از irPress.org
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۷: سطر ۷:
  
 
{{در حال ویرایش}}
 
{{در حال ویرایش}}
 +
 +
 +
'''آذر آذری:'''
 +
 +
[نقدی بر کتابِ '''اگر آدم‌ها همدیگر را دوست بدارند،''' اثر '''نسیم خاکسار''']
 +
 +
 +
نوشتن داستان‌های ایدآلیستی و برخورد با واقعیات از ورای ابرها کار تازه‌ئی نیست؛ امّا از پس ابرها به‌مسائل و واقعیات نگریستنِ نویسندهٔ مبارزی که سال‌ها در زندان دلیرانه مقاومت کرده حتی پس از انقلاب نیز چنان '''خطرناک''' تشخیص داده می‌شود که مدتی در زندان می‌ماند بی‌گمان چیز تازه‌ئی است! یکی از عوارض ده‌ها سال خفقان عقب نگه داشتن فرهنگ جامعه، مخدوش شدن معیارها و درهم ریختنِ آن‌ها است، به‌طوری که مثلاً نفْسِ مخالفت ستوده می‌شود بدون اینکه علل و انگیزه‌های مخالفت سنجیده شود. [به‌عنوان مثال، هم اشراف و هم پرولتاریا مخالف نظام بورژوازی هستند ولی هر کدام به‌دلایل متفاوت. یکی خواهان گذشته است و دیگری خواهان آینده. پس مهم نفسِ مخالفت نیست بلکه علت مخالفت است]. نفس زیبائی و محبت ستوده می‌شود. بی‌آن‌که درپس آن‌ها طبقات دیده شوند، به‌طوری که محبت زاهد منشانه و سیلی خورانهٔ مسیحی با انسان‌دوستی فلسفهٔ علمی یکسان شمرده می‌شود.
 +
 +
آثار نسیم را به‌عنوان نوشتهٔ یک ماتریالیست می‌خوانند نسیم مسئول است در برابر نوجوانان و جوانانی که نوشته او را با محبت صادقانه می‌خوانند. خلاصه این که، اثری '''بد''' که نسیم ارائه کند بسیار '''بدآموزتر''' از یک اثرِ '''بدِ''' فلان نویسندهٔ معلوم‌الحالِ فاقدِ کم‌ترین سابقهٔ مبارزاتی است. او '''بسیار''' و '''بسیارتر''' مسئول است، چون نوشته‌های او را به‌عنوان اثر یک نویسندهٔ واقع‌گرا و ماتریالیست می‌خوانند. پس چرا نسیم چنین سهل‌انگارانه داستانی از نوع «اگر آدم‌ها همدیگر را دوست بدارند» می‌نویسد، و از آن بدتر، '''چاپ و پخش''' می‌کند؟
 +
 +
{{ستاره}}
 +
 +
  
  

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۴:۲۳

کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۲۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۲۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۲۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۲۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۲۵
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۲۵
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۲۶
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۲۶
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۲۷
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۲۷
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۲۸
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۲۸


آذر آذری:

[نقدی بر کتابِ اگر آدم‌ها همدیگر را دوست بدارند، اثر نسیم خاکسار]


نوشتن داستان‌های ایدآلیستی و برخورد با واقعیات از ورای ابرها کار تازه‌ئی نیست؛ امّا از پس ابرها به‌مسائل و واقعیات نگریستنِ نویسندهٔ مبارزی که سال‌ها در زندان دلیرانه مقاومت کرده حتی پس از انقلاب نیز چنان خطرناک تشخیص داده می‌شود که مدتی در زندان می‌ماند بی‌گمان چیز تازه‌ئی است! یکی از عوارض ده‌ها سال خفقان عقب نگه داشتن فرهنگ جامعه، مخدوش شدن معیارها و درهم ریختنِ آن‌ها است، به‌طوری که مثلاً نفْسِ مخالفت ستوده می‌شود بدون اینکه علل و انگیزه‌های مخالفت سنجیده شود. [به‌عنوان مثال، هم اشراف و هم پرولتاریا مخالف نظام بورژوازی هستند ولی هر کدام به‌دلایل متفاوت. یکی خواهان گذشته است و دیگری خواهان آینده. پس مهم نفسِ مخالفت نیست بلکه علت مخالفت است]. نفس زیبائی و محبت ستوده می‌شود. بی‌آن‌که درپس آن‌ها طبقات دیده شوند، به‌طوری که محبت زاهد منشانه و سیلی خورانهٔ مسیحی با انسان‌دوستی فلسفهٔ علمی یکسان شمرده می‌شود.

آثار نسیم را به‌عنوان نوشتهٔ یک ماتریالیست می‌خوانند نسیم مسئول است در برابر نوجوانان و جوانانی که نوشته او را با محبت صادقانه می‌خوانند. خلاصه این که، اثری بد که نسیم ارائه کند بسیار بدآموزتر از یک اثرِ بدِ فلان نویسندهٔ معلوم‌الحالِ فاقدِ کم‌ترین سابقهٔ مبارزاتی است. او بسیار و بسیارتر مسئول است، چون نوشته‌های او را به‌عنوان اثر یک نویسندهٔ واقع‌گرا و ماتریالیست می‌خوانند. پس چرا نسیم چنین سهل‌انگارانه داستانی از نوع «اگر آدم‌ها همدیگر را دوست بدارند» می‌نویسد، و از آن بدتر، چاپ و پخش می‌کند؟

***