شاعران ال سالوادور: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
{{بازنگری}} | {{بازنگری}} | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
آلفونسو کویْحادا اوریاس Alfonso Quijada Urias (1940) | آلفونسو کویْحادا اوریاس Alfonso Quijada Urias (1940) | ||
| − | |||
| − | |||
سرزمین عقیم | سرزمین عقیم | ||
| − | |||
| − | |||
من ار آینهٔ وفادار دورانی دیگر نگهبانی می‌کنم | من ار آینهٔ وفادار دورانی دیگر نگهبانی می‌کنم | ||
نسخهٔ ۲۵ ژوئن ۲۰۱۱، ساعت ۰۶:۲۹
 | تایپ این مقاله تمام شده و آمادهٔ بازنگری است. اگر شما همان کسی نیستید که مقاله را تایپ کرده، لطفاً قبل از شروع به بازنگری صفحهٔ راهنمای بازنگری را ببینید (پیش‌‌نویس)، و پس از اینکه تمام متن را با تصاویر صفحات مقابله کردید و اشکالات را اصلاح کردید یا به بحث گذاشتید، این پیغام را حذف کنید. |
آلفونسو کویْحادا اوریاس Alfonso Quijada Urias (1940)
سرزمین عقیم
من ار آینهٔ وفادار دورانی دیگر نگهبانی می‌کنم
و می‌کوشم راهی به‌آینده بگشایم، با نشانه‌گذاری روزها
با گام زدن بر آسفالت مرطوب،
یا در آپارتمان به‌تماشا نشستن
عکس‌های رنگ و رو بر گشته را و اثاثیهٔ ارثی را،
یا هر شب از رادیو شنیدن، اخبار نحس را
و ترانه‌هائی را که سوزن به‌دل فرو برد.
یا دربارهٔ زندگی اشعاری نوشتن.
من می‌میرم، به‌هنگامی که روز چون ماده سگی پارس می‌کند.
در گذرگاه، شاهد ویرانی عشقم:
«- بعدش کجا بریم؟ کجا به‌عشقمون می‌رسیم؟»
در شب غم است و سرما،
در کتاب‌ها و پاره کاغذهای متروک به‌جز درد نیست،
و به‌جز درد هیچ نیست در گردش شهر.
انسان می‌میرد، انسان خواهد مرد
حاکم بر شکست‌های خو یش، حاکم بر پیروزی‌های خو یش.
آنگاه جهانی دیگر تولد خواهد یافت و ترانه‌ئی دیگر و ترانه‌ئی دیگر...
شاعران هُندوراس:
آنتونیو حوزه ریواس Antonio Jose Rivas (1924)
وطنم...
(تکه‌های برگزیده)
وطنم گُلی است در خاطرهٔ من
غافلگیر شده در سو یدای دلم.