آبی در آشوب: تفاوت بین نسخه‌ها

از irPress.org
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(بازنگری شد.)
سطر ۳: سطر ۳:
  
 
[[رده:کتاب جمعه ۳۶]]
 
[[رده:کتاب جمعه ۳۶]]
{{بازنگری}}
+
[[رده:شعر]]
 +
[[رده:اسماعیل یوردشاهیان]]
 +
[[رده:مقالات نهایی‌شده]]
  
  
 
به‌دیدار رنج زمینم خواهم رفت
 
به‌دیدار رنج زمینم خواهم رفت
  
آشوب بزرگی باما رفه است
+
آشوب بزرگی با ما رفته است
  
 
و ما راهبانِ آن پیلِ فریبیم
 
و ما راهبانِ آن پیلِ فریبیم
سطر ۳۸: سطر ۴۰:
 
آبی به‌آبی
 
آبی به‌آبی
  
از اندوه زمانه
+
از اندوهِ زمانه
  
 
که این درد
 
که این درد
سطر ۴۹: سطر ۵۱:
 
به‌سراغم نمی‌آئید
 
به‌سراغم نمی‌آئید
  
::::::::یارانِ من
+
::::::یارانِ من
  
در طرخی سپیده دمی
+
در سرخی سپیده دمی
  
  
سطر ۶۷: سطر ۶۹:
  
 
::::::::::::اورمیه، ۵۹/۱/۲۱
 
::::::::::::اورمیه، ۵۹/۱/۲۱
 +
 +
 +
{{لایک}}

نسخهٔ ‏۸ ژوئن ۲۰۱۱، ساعت ۱۴:۰۲

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۶ صفحه ۴۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۳۶ صفحه ۴۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۳۶ صفحه ۴۵
کتاب جمعه سال اول شماره ۳۶ صفحه ۴۵


به‌دیدار رنج زمینم خواهم رفت

آشوب بزرگی با ما رفته است

و ما راهبانِ آن پیلِ فریبیم

که از این گونه غریب می‌رود

و در انتهای خاک مظلوم‌مان

ماه را خواهد کشت:

خنگِ تیز گامِ زمینم

به‌کدام سوی

شکسته می‌روی؟

زمانِ دیار مرا بساز

که ما همه آشفته از زخمِ فریب دوستیم

و ملول از سیاهی اندیشه‌ئی غریب

که از سالیان دراز

بر ذهن خاک‌مان نشسته است،

رشته به‌رشته

آبی به‌آبی

از اندوهِ زمانه

که این درد

کدامین روز فریادی سرخ خواهد شد

این گونه که با مردم ما ستم می‌رود.


به‌سراغم نمی‌آئید

یارانِ من

در سرخی سپیده دمی


تا دستان زخمی خود را در دست شما نهم

و از تنهائی خود بگویم؟

و


خانهٔ سرخ مرا

دستان شما خواهد ساخت.


اورمیه، ۵۹/۱/۲۱