و خنجری قدیمی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز («و خنجری قدیمی» را محافظت کرد: بازنگری شده و مطابق با متن اصلی است. ([edit=sysop] (بی‌پایان) [move=sysop] (بی‌پایان))) |
(اضافه کردنِ رده‌ها.) |
||
| سطر ۵۰: | سطر ۵۰: | ||
::::::'''منصور اوجی''' | ::::::'''منصور اوجی''' | ||
| + | |||
| + | [[مقالات نهایی‌شده]] | ||
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۱۰، ساعت ۰۳:۱۰
بیاد خسرو گلسرخی
مرغی‌ست بی‌دریچه
درختی‌ست بی‌هوا
در این شکنج ماندن و این تنگنای تن
ـ «در آن سیاهسال
در آن سکوت سنگ
- (گفتند پیرترها)
اندام مردگان
یکباره با بهار درآویخت
در آن سیاهچال
بی‌نور و بی‌هوا؛
و کوچه از نوای چکاوک پر شد!»
(این است رمز هستی
این است راز گل!)
اما ـ
اوراد چار فصل سال من این است:
ـ «تو گم شدی
چون شبنم شبانه‌ئی در باغ سرخگل
و خنجری قدیمی
در قلب من!»
- منصور اوجی