کنگرهٔ بین‌المللی همبستگی فلسطین: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (ربات: افزودن رده:کتاب جمعه) |
(تایپ تا پایان صفحهٔ ۵۷.) |
||
| سطر ۷: | سطر ۷: | ||
[[Image:20-061.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۶۱|کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۶۱]] | [[Image:20-061.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۶۱|کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۶۱]] | ||
| − | {{ | + | {{در حال ویرایش}} |
| + | |||
| + | ده سال پیش در چنین روزهائی، به‌ابتکار و دعوت دولت '''الجزایر،''' نخستین کنگرهٔ بین‌المللی همبستگی فلسطین در شهر '''الجزیره''' تشکیل شد. نمایندگانی که از کشورهای فرانسه، بلژیک، اسپانیا، هلند، ایتالیا، انگلستان، سویس، آلمان، اتریش، سوئد، ویتنام، سری لانکا، برزیل، و ایالات متحدهٔ آمریکا برای پشتیبانی از انقلاب فلسطین آمده بودند در صحبت‌ها و مصوبات خود امپریالیسم و زائدهٔ آن صهیونیسم را محکوم کردند. | ||
| + | |||
| + | سخنران اصلی کنگره '''ابو عمّار''' بود، که در سمت سخنگوی رسمی '''الفتح''' و رئیس '''سازمان آزادی بخش فلسطین''' سخن گفت: و پیام سازمان '''الفتح''' را '''ابوالحسن''' خواند. نمایندگانی که از کشورهای مختلف سخن گفتند، به‌ویژه '''اِلدریج کِلیوِر''' رهبر '''پلنگان سیاه''' در آمریکا، نمایندهٔ '''جبههٔ آزادی بخش ملی''' ویتنام و نمایندهٔ نهضتهای آزادی بخش آفریقا نقش انقلاب فلسطین را به‌عنوان جزئی از مبارزهٔ جهانی بر ضد امپریالیسم مورد تأئید و تأکید قرار دادند. | ||
| + | |||
| + | کنگره به‌مدت سه روز - از ۲۶ تا ۲۸ دسامبر ۱۹۶۹ - طول کشید و کار خود را در سه کمیتهٔ سیاسی،اطلاعاتی و تشکیلاتی انجام داد. | ||
| + | |||
| + | در اینجا به‌طور خلاصه توصیه‌ها و تصمیمات کنگره، به‌ویژه در زمینهٔ سیاسی، آورده می‌شود. آن گاه '''«پیام الفتح»''' به‌کنگره از نظر خوانندگان خواهد گذشت. چنان که می‌دانید بیش‌تر توصیه‌ها و تصمیمات کنگره در ده سال گذشته در خود منطقهٔ خاورمیانه، و در سراسر جهان با کوششی پیگیر دنبال شده و به‌طور تمام و کمال به‌مرحلهٔ اجرا درآمده است. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ==توصیه‌ها، تصمیمات و مصوبات کنگرهٔ بین‌المللی همبستگی فلسطین:== | ||
| + | |||
| + | - پشتیبانی کامل و قاطع از مبارزهٔ مسلحانهٔ خلق فلسطین برای آزاد کردن سراسر فلسطین. | ||
| + | |||
| + | - پشتیبانی بدون قید و شرط از هدف‌های '''نهضت آزادی بخش فلسطین''' برای استقرار یک دولت مستقل، دموکراتیک و دارای حاکمیت در فلسطین که در آن همهٔ مردم اعم از مسلمان، یهودی، مسیحی و غیره از حقوق برابر و دموکراتیک شهروندی برخوردار شوند. | ||
| + | |||
| + | - فقط خود مردم فلسطین به‌تنهائی حق دارند که دربارهٔ آیندهٔ خویش تصمیم بگیرند. | ||
| + | |||
| + | مخالفت مؤثر و محکوم کردن کلیهٔ کوشش‌های '''سازمان ملل متحد''' یا هر یک از دولت‌های عضو آن، به‌ویژه '''چهار قدرت بزرگ''' برای تحمیل هر «راه حل سیاسی» دربارهٔ مردم فلسطین. | ||
| + | |||
| + | - تقبیح و رد و مخالفت با تمام تصمیمات و توصیه‌های '''سازمان ملل متحد،''' در گذشته و در آینده، از جمله تصمیم ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ '''مجمع عمومی''' و تصمیم ۲۲ نوامبر ۱۹۶۷ '''شورای امنیت،''' با توجه به‌این نکته که '''سازمان ملل متحد''' جز ابزاری در دست '''قدرت‌های بزرگ''' نیست و تصمیمات آن آشکارا اصول اساسی '''حقوق بشر''' و حق انکارناپذیر مردم فلسطین یعنی حق تعیین سرنوشت به‌دست خودشان را نقض می‌کند. | ||
| + | |||
| + | - مخالفت با هرگونه راه حل و مانور مشؤوم بین کشورهای عربی و اسرائیل مانند '''«فرمول رودس»'''{{نشان|۱}}؛ و محکوم کردن هر اقدام و کوشش نیروهای ضد انقلابی عرب در جهت جلوگیری و برانداختن انقلاب مسلحانهٔ فلسطین. | ||
| + | |||
| + | - صهیونیسم نظامی است نژادگر، سرمایه‌دار، توسعه‌طلب و استعماری که جزء لاینفک امپریالیسم جهانی به‌رهبری ایالات متحدهٔ آمریکاست، که نه تنها برضد مردم فلسطین بلکه بر ضد تمام ملت‌های عرب و همهٔ نهضتهای آزادی بخش ملی هدایت شده است. | ||
| + | |||
| + | - مبارزهٔ مردم فلسطین برای آزاد ساختن وطن‌شان جزء جدائی ناپذیر انقلاب جهانی بر ضد نظام پکپارچهٔ امپریالیسم است و خواستار پیروزی و آزاد شدن ملت‌های سراسر دنیاست. | ||
| + | |||
| + | - درود کنگره به‌مردم فلسطین به‌مناسبت پنجمین سالگرد آغاز مبارزهٔ مسلحانه، و پیروزی‌های بزرگی که به‌رهبری '''نهضت آزدادی بخش فلسطین (الفتح)''' در میدان‌های نبرد به‌دست آورده‌اند. | ||
| + | |||
| + | - قدردانی و پشتیبانی از یهودیان پیشرو که با گفتار خویش با دولت صهیونیستی اسرائیل مخالفت کرده و معتقد به‌حق حاکمیت مردم | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ==پاورقی‌ها== | ||
| + | {{تک ستاره}} به‌یاد یاران و همدرسانی که از بیست وپنج سال پیش، با اراده‌ئی تزلزل‌ناپذیر پایه‌های نهضت و همبستگی فلسطین را، در بیروت، گذاشتند و چه بسا که در این راه جان باختند... «پیمان دوستی همیشه استوار است». | ||
| + | #{{پاورقی|۱}} Rhodes formula، منظور '''طرح برنادوت''' است که در سال ۱۹۴۸ از طرف '''کنت برنادوت''' نمایندهٔ '''سازمان ملل متحد''' به‌دولت‌های عرب و اسرائیل ارائه شد. او پیشنهاد داده بود که یک دولت متحده با شرکت اعراب و یهودیان تشکیل شود. | ||
[[رده:کتاب جمعه ۲۰]] | [[رده:کتاب جمعه ۲۰]] | ||
[[رده:کتاب جمعه]] | [[رده:کتاب جمعه]] | ||
نسخهٔ ۱۲ دسامبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۳:۱۲
 | این مقاله در حال تایپ است. اگر می‌خواهید این مقاله را تایپ یا ویرایش کنید، لطفاً دست نگه دارید تا این پیغام حذف شود. |
ده سال پیش در چنین روزهائی، به‌ابتکار و دعوت دولت الجزایر، نخستین کنگرهٔ بین‌المللی همبستگی فلسطین در شهر الجزیره تشکیل شد. نمایندگانی که از کشورهای فرانسه، بلژیک، اسپانیا، هلند، ایتالیا، انگلستان، سویس، آلمان، اتریش، سوئد، ویتنام، سری لانکا، برزیل، و ایالات متحدهٔ آمریکا برای پشتیبانی از انقلاب فلسطین آمده بودند در صحبت‌ها و مصوبات خود امپریالیسم و زائدهٔ آن صهیونیسم را محکوم کردند.
سخنران اصلی کنگره ابو عمّار بود، که در سمت سخنگوی رسمی الفتح و رئیس سازمان آزادی بخش فلسطین سخن گفت: و پیام سازمان الفتح را ابوالحسن خواند. نمایندگانی که از کشورهای مختلف سخن گفتند، به‌ویژه اِلدریج کِلیوِر رهبر پلنگان سیاه در آمریکا، نمایندهٔ جبههٔ آزادی بخش ملی ویتنام و نمایندهٔ نهضتهای آزادی بخش آفریقا نقش انقلاب فلسطین را به‌عنوان جزئی از مبارزهٔ جهانی بر ضد امپریالیسم مورد تأئید و تأکید قرار دادند.
کنگره به‌مدت سه روز - از ۲۶ تا ۲۸ دسامبر ۱۹۶۹ - طول کشید و کار خود را در سه کمیتهٔ سیاسی،اطلاعاتی و تشکیلاتی انجام داد.
در اینجا به‌طور خلاصه توصیه‌ها و تصمیمات کنگره، به‌ویژه در زمینهٔ سیاسی، آورده می‌شود. آن گاه «پیام الفتح» به‌کنگره از نظر خوانندگان خواهد گذشت. چنان که می‌دانید بیش‌تر توصیه‌ها و تصمیمات کنگره در ده سال گذشته در خود منطقهٔ خاورمیانه، و در سراسر جهان با کوششی پیگیر دنبال شده و به‌طور تمام و کمال به‌مرحلهٔ اجرا درآمده است.
توصیه‌ها، تصمیمات و مصوبات کنگرهٔ بین‌المللی همبستگی فلسطین:
- پشتیبانی کامل و قاطع از مبارزهٔ مسلحانهٔ خلق فلسطین برای آزاد کردن سراسر فلسطین.
- پشتیبانی بدون قید و شرط از هدف‌های نهضت آزادی بخش فلسطین برای استقرار یک دولت مستقل، دموکراتیک و دارای حاکمیت در فلسطین که در آن همهٔ مردم اعم از مسلمان، یهودی، مسیحی و غیره از حقوق برابر و دموکراتیک شهروندی برخوردار شوند.
- فقط خود مردم فلسطین به‌تنهائی حق دارند که دربارهٔ آیندهٔ خویش تصمیم بگیرند.
مخالفت مؤثر و محکوم کردن کلیهٔ کوشش‌های سازمان ملل متحد یا هر یک از دولت‌های عضو آن، به‌ویژه چهار قدرت بزرگ برای تحمیل هر «راه حل سیاسی» دربارهٔ مردم فلسطین.
- تقبیح و رد و مخالفت با تمام تصمیمات و توصیه‌های سازمان ملل متحد، در گذشته و در آینده، از جمله تصمیم ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ مجمع عمومی و تصمیم ۲۲ نوامبر ۱۹۶۷ شورای امنیت، با توجه به‌این نکته که سازمان ملل متحد جز ابزاری در دست قدرت‌های بزرگ نیست و تصمیمات آن آشکارا اصول اساسی حقوق بشر و حق انکارناپذیر مردم فلسطین یعنی حق تعیین سرنوشت به‌دست خودشان را نقض می‌کند.
- مخالفت با هرگونه راه حل و مانور مشؤوم بین کشورهای عربی و اسرائیل مانند «فرمول رودس»[۱]؛ و محکوم کردن هر اقدام و کوشش نیروهای ضد انقلابی عرب در جهت جلوگیری و برانداختن انقلاب مسلحانهٔ فلسطین.
- صهیونیسم نظامی است نژادگر، سرمایه‌دار، توسعه‌طلب و استعماری که جزء لاینفک امپریالیسم جهانی به‌رهبری ایالات متحدهٔ آمریکاست، که نه تنها برضد مردم فلسطین بلکه بر ضد تمام ملت‌های عرب و همهٔ نهضتهای آزادی بخش ملی هدایت شده است.
- مبارزهٔ مردم فلسطین برای آزاد ساختن وطن‌شان جزء جدائی ناپذیر انقلاب جهانی بر ضد نظام پکپارچهٔ امپریالیسم است و خواستار پیروزی و آزاد شدن ملت‌های سراسر دنیاست.
- درود کنگره به‌مردم فلسطین به‌مناسبت پنجمین سالگرد آغاز مبارزهٔ مسلحانه، و پیروزی‌های بزرگی که به‌رهبری نهضت آزدادی بخش فلسطین (الفتح) در میدان‌های نبرد به‌دست آورده‌اند.
- قدردانی و پشتیبانی از یهودیان پیشرو که با گفتار خویش با دولت صهیونیستی اسرائیل مخالفت کرده و معتقد به‌حق حاکمیت مردم
پاورقی‌ها
* به‌یاد یاران و همدرسانی که از بیست وپنج سال پیش، با اراده‌ئی تزلزل‌ناپذیر پایه‌های نهضت و همبستگی فلسطین را، در بیروت، گذاشتند و چه بسا که در این راه جان باختند... «پیمان دوستی همیشه استوار است».
- ^ Rhodes formula، منظور طرح برنادوت است که در سال ۱۹۴۸ از طرف کنت برنادوت نمایندهٔ سازمان ملل متحد به‌دولت‌های عرب و اسرائیل ارائه شد. او پیشنهاد داده بود که یک دولت متحده با شرکت اعراب و یهودیان تشکیل شود.