شعرِ تلخ: تفاوت بین نسخه‌ها

از irPress.org
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(بازنگری تمام شد. فقط یک ‌غلط. (ولی صفحه‌ی بحث را ببینید.))
(نهایی شد.)
سطر ۱۴: سطر ۱۴:
 
انگشتی بر کلافِ گوریدهٔ مه
 
انگشتی بر کلافِ گوریدهٔ مه
  
و تشتری بر غدهٔ چرکینِ ساحل
+
و تشتری بر غدهِٔ چرکینِ ساحل
  
 
و بارانی آرام و لاجرم
 
و بارانی آرام و لاجرم
سطر ۳۲: سطر ۳۲:
  
  
مه در جزیرهٔ دور!
+
مه در جزیرهِٔ دور!
  
مه در سپیدهٔ کم رنگ!
+
مه در سپیدهِٔ کم رنگ!
  
 
قبله کدام سو است اگر نیلوفرانِ دریائی
 
قبله کدام سو است اگر نیلوفرانِ دریائی
سطر ۵۶: سطر ۵۶:
 
شعری تلخ است، یاران!
 
شعری تلخ است، یاران!
  
نفیرِ دمیدنی بر گلویِ بریدهٔ نی.
+
نفیرِ دمیدنی بر گلویِ بریدهِٔ نی.
  
 
امّا
 
امّا
سطر ۷۱: سطر ۷۱:
  
 
[[رده:کتاب جمعه ۲۶]]
 
[[رده:کتاب جمعه ۲۶]]
 +
[[رده:شعر]]
 +
[[رده:سعید محبی]]
 +
[[رده:مقالات نهایی‌شده]]
 +
 +
 +
{{لایک}}

نسخهٔ ‏۲۹ ژوئن ۲۰۱۱، ساعت ۰۴:۰۳

کتاب جمعه سال اول شماره ۲۶ صفحه ۹۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۶ صفحه ۹۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۶ صفحه ۹۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۶ صفحه ۹۴


دریغ از گذاری

بی‌حوصله، حتّی

بر گرهِ کورِ ریسمانِ پیچْ‌پیچِ کوچه:

مردی بر سکّو.


انگشتی بر کلافِ گوریدهٔ مه

و تشتری بر غدهِٔ چرکینِ ساحل

و بارانی آرام و لاجرم

پردوام
در پِیْ


درصبحی کسل و کاهل

قایق بی‌بادبان نسیم

از کدام سوی بر امواجِ سرگشته خواهد وزید

که توفانی در راه نباشد؟


مه در جزیرهِٔ دور!

مه در سپیدهِٔ کم رنگ!

قبله کدام سو است اگر نیلوفرانِ دریائی

نمازِ باران و استغاثه بخوانند؟


پارویِ بی‌دوامِ باد

پیچانْ در کلافِ گوریدهٔ مه.

[هم از این روی]

قایق خورشید را

به‌ساحلِ صبحی صادق
امید نیست.


شعری تلخ است، یاران!

نفیرِ دمیدنی بر گلویِ بریدهِٔ نی.

امّا

حریق دردِ گسستن

و شعله‌های مبهم اشتیاق

در سینهٔ گشادهٔ نیستان

هنوز رازی سر به‌مُهرند.

سعید محبّی