آفتاب سبز: تفاوت بین نسخه‌ها
جز («آفتاب سبز» را محافظت کرد: نهایی شده. ([edit=sysop] (بی‌پایان) [move=sysop] (بی‌پایان))) |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
[[Image:KHN008P161.jpg |thumb|alt= کتاب هفته شماره ۸ صفحه ۱۶۱|کتاب هفته شماره ۸ صفحه ۱۶۱]] | [[Image:KHN008P161.jpg |thumb|alt= کتاب هفته شماره ۸ صفحه ۱۶۱|کتاب هفته شماره ۸ صفحه ۱۶۱]] | ||
| − | |||
| − | + | از چشم من طنین تماشا برخاست | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | از چشم من طنین تماشا | ||
در چشم او طنین تماشا بنشست | در چشم او طنین تماشا بنشست | ||
| − | موجی ز بیگناهی من | + | موجی ز بیگناهی من پر زد |
با عمق بیگناهی او پیوست. | با عمق بیگناهی او پیوست. | ||
| سطر ۲۵: | سطر ۱۷: | ||
تکرار نور بود و گریز رنگ، | تکرار نور بود و گریز رنگ، | ||
| − | سودای جان و | + | سودای جان و همهمهٔ دل بود، |
| − | پرواز دور زورق | + | پرواز دور زورق صدآهنگ. |
آن بیکرانه، ظهر زمستان بود | آن بیکرانه، ظهر زمستان بود | ||
| سطر ۳۳: | سطر ۲۵: | ||
- سرشار از حرارت دلخواه - | - سرشار از حرارت دلخواه - | ||
| − | با | + | با جلوه‌های عاطفه در تغییر، |
| سطر ۳۹: | سطر ۳۱: | ||
هر لحظه از درخشش ناگاه. | هر لحظه از درخشش ناگاه. | ||
| − | موجی | + | موجی در آن دیار نمی‌آشفت |
آن بیگناهی ساکت را | آن بیگناهی ساکت را | ||
| − | در | + | در ماوراءهای نهان، لیک |
| − | روئیده بود رقص | + | روئیده بود رقص علامت‌ها |
تا در من انتظاری را | تا در من انتظاری را | ||
| سطر ۵۷: | سطر ۴۹: | ||
| − | اینک گریز | + | اینک گریز بی‌خبر دل را |
| − | زنگ کدام کوچ | + | زنگ کدام کوچ دمیده‌ست؟ |
سوی کدام جاده، نیاز نور | سوی کدام جاده، نیاز نور | ||
| − | راهم به اشتیاق | + | راهم به اشتیاق بریده‌ست؟ |
در نقش بیقرار دو چشم من، | در نقش بیقرار دو چشم من، | ||
| − | تنهائی غریب، | + | تنهائی غریب، شکسته‌ست |
در خلوت بزرگ دو چشم او | در خلوت بزرگ دو چشم او | ||
| − | تصویر اعتماد | + | تصویر اعتماد نشسته‌ست. |
| − | در | + | در تنگه‌های کوچک و دورش، |
| − | هر لحظه | + | هر لحظه روشنی‌هائی، |
| − | تکرار | + | تکرار میشود. |
| − | از | + | از دوردست‌ها، |
| − | از تابش | + | از تابش اشعهٔ نمناک، |
| − | گودال | + | گودال بینهایت، |
| − | همواره | + | همواره میشود. |
| − | تا من نگاه | + | تا من نگاه میکنم، |
زان بیکرانه مزرع سبز، | زان بیکرانه مزرع سبز، | ||
| − | رنگی پریده | + | رنگی پریده میشود. |
| − | تا او نگاه | + | تا او نگاه می‌کند، |
بر روی قلب من، ابدیت | بر روی قلب من، ابدیت | ||
| − | گوئی، شنیده | + | گوئی، شنیده میشود. |
| + | |||
| − | + | ::::::::مهرماه ۱۳۴۰ | |
| − | مهرماه ۱۳۴۰ | ||
| − | رؤیا | + | :::::::::'''رؤیا''' |
| − | + | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | [[رده:کتاب هفته]] | ||
| + | [[رده:کتاب هفته ۸]] | ||
| + | [[رده:شعر]] | ||
| + | [[رده:رؤیا]] | ||
| + | [[رده:مقالات نهایی‌شده]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ آوریل ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۳۶
از چشم من طنین تماشا برخاست
در چشم او طنین تماشا بنشست
موجی ز بیگناهی من پر زد
با عمق بیگناهی او پیوست.
در آفتاب سبز نگاه او،
تکرار نور بود و گریز رنگ،
سودای جان و همهمهٔ دل بود،
پرواز دور زورق صدآهنگ.
آن بیکرانه، ظهر زمستان بود
- سرشار از حرارت دلخواه -
با جلوه‌های عاطفه در تغییر،
هر لحظه از درخشش ناگاه.
موجی در آن دیار نمی‌آشفت
آن بیگناهی ساکت را
در ماوراءهای نهان، لیک
روئیده بود رقص علامت‌ها
تا در من انتظاری را
ویران کنند،
و انتظاری دیگر را
عریان.
اینک گریز بی‌خبر دل را
زنگ کدام کوچ دمیده‌ست؟
سوی کدام جاده، نیاز نور
راهم به اشتیاق بریده‌ست؟
در نقش بیقرار دو چشم من،
تنهائی غریب، شکسته‌ست
در خلوت بزرگ دو چشم او
تصویر اعتماد نشسته‌ست.
در تنگه‌های کوچک و دورش،
هر لحظه روشنی‌هائی،
تکرار میشود.
از دوردست‌ها،
از تابش اشعهٔ نمناک،
گودال بینهایت،
همواره میشود.
تا من نگاه میکنم،
زان بیکرانه مزرع سبز،
رنگی پریده میشود.
تا او نگاه می‌کند،
بر روی قلب من، ابدیت
گوئی، شنیده میشود.
- مهرماه ۱۳۴۰
- رؤیا