جادهٔ گورستان آرل: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی «thumb|alt= کتاب هفته شماره ۴ صفحه ۳|کتاب هفته شماره ۴ صفحه ۳ [[Image:KHN004P...» ایجاد کرد) |
جز |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
[[Image:KHN004P004.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۴ صفحه ۴|کتاب هفته شماره ۴ صفحه ۴]] | [[Image:KHN004P004.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۴ صفحه ۴|کتاب هفته شماره ۴ صفحه ۴]] | ||
| − | {{ | + | {{بازنگری}} |
| + | |||
| + | {{وسط‌چین}} | ||
| + | |||
| + | اثر: '''پل گوگن''' ـ نقاش فرانسوی | ||
| + | |||
| + | '''Paul Gauguin''' | ||
| + | |||
| + | {{پایان وسط‌چین}} | ||
| + | |||
| + | این تابلو، یکی از تابلوهای سی‌گانه‌ئی است که نقاش، برای تأمین مخارج سفر خویش در هتل '''دروت''' ساخت، و به بهای ۳۵۰ فرانک فروخت! | ||
| + | |||
| + | بعدها این تابلو به وسیلهٔ خانم '''ویسکونتی گی‌دوکوله''' به‌یادبود برادرش به موزهٔ '''لوور''' اهدا شد. | ||
| + | |||
| + | {{ستاره}} | ||
| + | |||
| + | گوگن در جوانی، خود را از قید زن و خانواده آزاد کرد و به گروه دوستان نقاش خویش پیوست. | ||
| + | |||
| + | بعدها در شهر '''آرل'''، نزدیک به دوماه با '''وان‌گوگ''' زندگی کرد و از شیوهٔ ژاپنی کار او تأثر پذیرفت. اما سرانجام، در اصول عقاید و سبک کار، با یکدیگر توافق نیافتند و ناگزیر پس از جنجال‌های فراوان از یکدیگر جدا شدند. | ||
| + | |||
| + | '''گوگن''' پس از جدائی از '''وان‌گوگ''' به جزایر '''تاهیتی''' رفت و قسمت اعظم آثار خود را در آن‌جا ساخت. | ||
| + | |||
| + | در اواخر عمر، گذارش به جزایر اقیانوسیه افتاد و در آن‌جا به گمنامی جان سپرد. [در شمارهٔ آینده، متن نامه‌ئی را که مأمور فرانسوی ساکن جزیره، در مورد مرگ نقاش بزرگ به رؤسای خود نوشته و اخیراً بر حسب اتفاق کشف گردیده است، در بخش اندیشه‌ها و خبرها درج خواهیم کرد.] | ||
| + | |||
| + | {{ستاره}} | ||
| + | |||
| + | رنگ‌های گوگن بیشتر سبز، زرد اوکر، قرمز ارغوانی، و آبی است. طرح‌هایش بسیار محکم است و هر رنگ به سادگی جلوه می‌کند. در رنگ‌آمیزی او، بدون اینکه رنگ‌ها کوچکترین آمیزشی با یکدیگر پیدا کنند، آمیختگی نرمی بیان رنگ‌ها به چشم می‌خورد. به این جهت است که می‌توان به نحوی، کار گوگن را «دکوراتیف و تزئینی» دانست. | ||
| + | |||
| + | وی یکی از چند نقاشی است که جادهٔ مدرنیسم را هموار کرده‌اند. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ مهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۹:۳۹
 | تایپ این مقاله تمام شده و آمادهٔ بازنگری است. اگر شما همان کسی نیستید که مقاله را تایپ کرده، لطفاً قبل از شروع به بازنگری صفحهٔ راهنمای بازنگری را ببینید (پیش‌‌نویس)، و پس از اینکه تمام متن را با تصاویر صفحات مقابله کردید و اشکالات را اصلاح کردید یا به بحث گذاشتید، این پیغام را حذف کنید. |
اثر: پل گوگن ـ نقاش فرانسوی
Paul Gauguin
این تابلو، یکی از تابلوهای سی‌گانه‌ئی است که نقاش، برای تأمین مخارج سفر خویش در هتل دروت ساخت، و به بهای ۳۵۰ فرانک فروخت!
بعدها این تابلو به وسیلهٔ خانم ویسکونتی گی‌دوکوله به‌یادبود برادرش به موزهٔ لوور اهدا شد.
***
گوگن در جوانی، خود را از قید زن و خانواده آزاد کرد و به گروه دوستان نقاش خویش پیوست.
بعدها در شهر آرل، نزدیک به دوماه با وان‌گوگ زندگی کرد و از شیوهٔ ژاپنی کار او تأثر پذیرفت. اما سرانجام، در اصول عقاید و سبک کار، با یکدیگر توافق نیافتند و ناگزیر پس از جنجال‌های فراوان از یکدیگر جدا شدند.
گوگن پس از جدائی از وان‌گوگ به جزایر تاهیتی رفت و قسمت اعظم آثار خود را در آن‌جا ساخت.
در اواخر عمر، گذارش به جزایر اقیانوسیه افتاد و در آن‌جا به گمنامی جان سپرد. [در شمارهٔ آینده، متن نامه‌ئی را که مأمور فرانسوی ساکن جزیره، در مورد مرگ نقاش بزرگ به رؤسای خود نوشته و اخیراً بر حسب اتفاق کشف گردیده است، در بخش اندیشه‌ها و خبرها درج خواهیم کرد.]
***
رنگ‌های گوگن بیشتر سبز، زرد اوکر، قرمز ارغوانی، و آبی است. طرح‌هایش بسیار محکم است و هر رنگ به سادگی جلوه می‌کند. در رنگ‌آمیزی او، بدون اینکه رنگ‌ها کوچکترین آمیزشی با یکدیگر پیدا کنند، آمیختگی نرمی بیان رنگ‌ها به چشم می‌خورد. به این جهت است که می‌توان به نحوی، کار گوگن را «دکوراتیف و تزئینی» دانست.
وی یکی از چند نقاشی است که جادهٔ مدرنیسم را هموار کرده‌اند.