نطق مراسم تدفین: تفاوت بین نسخه‌ها

از irPress.org
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱۱: سطر ۱۱:
 
[[Image:KHN001P071.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره یک صفحه ۷۱|کتاب هفته شماره یک صفحه ۷۱]]
 
[[Image:KHN001P071.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره یک صفحه ۷۱|کتاب هفته شماره یک صفحه ۷۱]]
 
[[Image:KHN001P072.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره یک صفحه ۷۲|کتاب هفته شماره یک صفحه ۷۲]]
 
[[Image:KHN001P072.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره یک صفحه ۷۲|کتاب هفته شماره یک صفحه ۷۲]]
{{ناقص}}
+
{{در حال ویرایش}}
 +
 
 +
این واقعه روز دوشنبه یعنی عادی ترین روز هفته که عادی‌ترین وقایع رخ میدهد، بوقوع پیوست. خورشید مانند همیشه از مشرق طلوع کرده بود، آقای رئیس اداره مانند روزهای گذشته دیر به اداره میرفت، کدبانوی خانه مانند همیشه از صبح زود با شوهرش دعوا و مرافعه کرده بود، خلاصه کلام:‌ اینها وقایع بسیار عادی بود که احتمالا در هر روز دوشنبه‌ای رخ می‌دهد.
 +
 
 +
اما در این روز دوشنبه یک واقعهٔ غیرعادی هم رخ داد. صبح زود شخصی بس غیرعادی، یعنی ژاندارمی، از طرف ادارهٔ ژاندارمری بملاقاتم آمد. این ملاقات بخصوص وقتی چشمهای پر از اشک او را مشاهده کردم، بنظرم غیرعادی‌تر رسید، چون تا آن روز اشک در چشم هیچ ژاندارمی ندیده بودم. بهمین علت
 +
 
 +
 
  
 
[[رده:کتاب هفته ۱]]
 
[[رده:کتاب هفته ۱]]
 
[[رده:برانیسلاو نوشیچ]]
 
[[رده:برانیسلاو نوشیچ]]
 
[[رده:کتاب هفته]]
 
[[رده:کتاب هفته]]

نسخهٔ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۱۱، ساعت ۰۲:۲۳

کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۱
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۱
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۲
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۲
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۳
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۳
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۴
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۴
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۵
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۵
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۶
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۶
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۷
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۷
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۸
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۸
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۹
کتاب هفته شماره یک صفحه ۶۹
کتاب هفته شماره یک صفحه ۷۰
کتاب هفته شماره یک صفحه ۷۰
کتاب هفته شماره یک صفحه ۷۱
کتاب هفته شماره یک صفحه ۷۱
کتاب هفته شماره یک صفحه ۷۲
کتاب هفته شماره یک صفحه ۷۲

این واقعه روز دوشنبه یعنی عادی ترین روز هفته که عادی‌ترین وقایع رخ میدهد، بوقوع پیوست. خورشید مانند همیشه از مشرق طلوع کرده بود، آقای رئیس اداره مانند روزهای گذشته دیر به اداره میرفت، کدبانوی خانه مانند همیشه از صبح زود با شوهرش دعوا و مرافعه کرده بود، خلاصه کلام:‌ اینها وقایع بسیار عادی بود که احتمالا در هر روز دوشنبه‌ای رخ می‌دهد.

اما در این روز دوشنبه یک واقعهٔ غیرعادی هم رخ داد. صبح زود شخصی بس غیرعادی، یعنی ژاندارمی، از طرف ادارهٔ ژاندارمری بملاقاتم آمد. این ملاقات بخصوص وقتی چشمهای پر از اشک او را مشاهده کردم، بنظرم غیرعادی‌تر رسید، چون تا آن روز اشک در چشم هیچ ژاندارمی ندیده بودم. بهمین علت