در عذر فراخی دهان: تفاوت بین نسخه‌ها

از irPress.org
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
جز
 
(۹ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
[[Image:1-154.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره اول صفحه ۱۵۴|کتاب جمعه سال اول شماره اول صفحه ۱۵۴]]
 
[[Image:1-154.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره اول صفحه ۱۵۴|کتاب جمعه سال اول شماره اول صفحه ۱۵۴]]
  
'''در عذر فراخی دهان'''
+
:::::::::::::::::::'''(از کمال اسمعیل)'''
  
'''(از کمال اسمعیل)'''
+
{{شعر}}
 +
{{ب|دلــدار مرا اگر فراخســت دهان|گل را نه هم از خنده دهانست چنان؟}}
 +
{{ب|چون دستـگه نشـاط ما آن دهنست|گر دستگهـی فراخ باشــد، چه زیان؟}}
 +
{{ب|لعـل لب او که دُرج گوهـر باشد|چون بوسه درو زنی  چه درخور باشد}}
 +
{{ب|گر خرد نیامد لب او عیبی نیست|یاقــوت بــزرگ قیمتی‌تـر باشــد}}
 +
{{ب|بر من دلت از چه روی چون هنگ آمد|صلح تو ز روی راستی جنگ آمد}}
 +
{{ب|گفتـی دهـن فراخ من روزی تسـت|وه‌وه که چگونـه روزیـم تنگ آمد}}
 +
{{پایان شعر}}
  
 +
[[رده:کتاب جمعه]]
 +
[[رده:کتاب جمعه ۱]]
 +
[[رده:پرسه در متون]]
 +
[[رده:مقالات نهایی‌شده]]
  
دلدار مرا اگر فراخست دهان
+
{{لایک}}
      گل را نه هم از خنده دهانست چنان؟
 
 
 
چون دستگه نشاط ما آن دهنست
 
      گردستگهی فراخ باشد، چه زیان؟
 
 
 
لعل لب او که دُرج گوهر باشد
 
      چون بوسه درو زنی چه درخور باشد
 
 
 
گر خرد نیامد لب او عیبی نیست
 
      یاقوت بزرگ قیمتی تر باشد
 
 
 
بر من دلت از چه روی هنگ آمد
 
      صلح تو ز روی راستی جنگ آمد
 
 
 
گفتی دهن فراخ من روزی تست
 
      وه وه که چگونه روزیم تنگ آمد
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ اکتبر ۲۰۱۱، ساعت ۰۱:۱۷

کتاب جمعه سال اول شماره اول صفحه ۱۵۴
کتاب جمعه سال اول شماره اول صفحه ۱۵۴
(از کمال اسمعیل)
دلــدار مرا اگر فراخســت دهان گل را نه هم از خنده دهانست چنان؟
چون دستـگه نشـاط ما آن دهنست گر دستگهـی فراخ باشــد، چه زیان؟
لعـل لب او که دُرج گوهـر باشد چون بوسه درو زنی چه درخور باشد
گر خرد نیامد لب او عیبی نیست یاقــوت بــزرگ قیمتی‌تـر باشــد
بر من دلت از چه روی چون هنگ آمد صلح تو ز روی راستی جنگ آمد
گفتـی دهـن فراخ من روزی تسـت وه‌وه که چگونـه روزیـم تنگ آمد