در سوگ آن سواران: تفاوت بین نسخه‌ها

از irPress.org
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اصلاحِ الگو.)
سطر ۱: سطر ۱:
 
[[Image:34-013.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۱۳|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۱۳]]
 
[[Image:34-013.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۱۳|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۱۳]]
  
{{در حال ویرایش}}
+
{{بازنگری}}
  
 
[[رده:کتاب جمعه ۳۴]]
 
[[رده:کتاب جمعه ۳۴]]
سطر ۳۹: سطر ۳۹:
 
باشد که موج آتش برخیزد از زبان‌ها.
 
باشد که موج آتش برخیزد از زبان‌ها.
  
{{چپ‌چین}}
 
اسفند 58
 
  
عبدالله کوثری
+
:::::::::::::::اسفند ۵۸
{{پایان چپ‌چین}}
+
:::::::::::::::عبدالله کوثری

نسخهٔ ‏۸ ژوئن ۲۰۱۱، ساعت ۰۰:۱۳

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۱۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۱۳

سه شعر، به‌یاد چهار شهید ترکمن

در سوگ آن سواران

خونشعله سر بر آورد از دشت تا کران‌ها

چندان که ریخت بر خاک گیسوی ارغوان‌ها

پیراهنی ز خون کن جان‌های عاشقان را

وانگه بگو بر آرند بر چوب، سرخ جان‌ها

از جوشش درون، باز پر همهمه‌ست دریا

هان تا گشاده دارند در باد، بادبان‌ها

خصم ستاره‌اند این ظلمتزیان فرتوت

گو تا ستاره پنهان دارند آسمان‌ها

ای آفتاب! برخیز زان پیش‌تر که شویند

در خون روشن تو دستار این و آن‌ها

در سوگ آن سواران نه شگفت اگر بروید

توفانی از شقایق بر خاک ترکمان‌ها

از واژه‌ها چه جوئی؟ بگذار این سخن را

باشد که موج آتش برخیزد از زبان‌ها.


اسفند ۵۸
عبدالله کوثری