بیا، ای ماه مِه!: تفاوت بین نسخه‌ها
(ص1) |
(ص2) |
||
| سطر ۵۳: | سطر ۵۳: | ||
به‌قلب‌ها شهامت و ایمان عطا کن. | به‌قلب‌ها شهامت و ایمان عطا کن. | ||
| + | |||
| + | ای گروه‌های بردگان! ترک بگوئید | ||
| + | |||
| + | کارگاه‌ها را، کارخانه‌های پر دود و حرارت را | ||
| + | |||
| + | مزارع را رها کنید و از کِشتی‌ها به زیر آئید | ||
| + | |||
| + | درنگی، درنگی، از عرق ریختنِ جاودانه! | ||
| + | |||
| + | |||
| + | گُلی چند پیشکش کنید به عصیانگرانی که به‌خاک افتاده‌اند | ||
| + | |||
| + | با نگاهِ دوخته بر سپیده‌دم، | ||
| + | |||
| + | به‌دلاوری که مبارزه می‌کند و رنج می‌برد | ||
| + | |||
| + | و به‌شاعری پیامبر گونه که می‌میرد. | ||
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۱۱، ساعت ۱۰:۵۹
 | این مقاله در حال تایپ است. اگر می‌خواهید این مقاله را تایپ یا ویرایش کنید، لطفاً دست نگه دارید تا این پیغام حذف شود. |
پی‌یترو گوری Pietro gore ( شاعر انقلابی ایتالیائی)
بیا، ای ما مِه!
بیا ای ماه مه
خلق‌ها انتظارت را می‌کشند
جان‌های آزاد برتو درود می‌فرستند
ای عید مهربان کارگران!
به‌افتخار آفتاب تابان شو
دست‌های پینه‌بسته‌مان را برافرازیم
تا نیروئی بارور تشکیل دهند.
ما بر آنیم که جهان را آزاد کنیم
از ستمگران و از بیکاری و از طلا
پس ای سرود امیدهای بلندپرواز، طنین‌افکن شو
به‌خاطر نیروئی که میوهها را می‌رساند
به خاطر شکوفه‌بارانِ بی‌نهایتِ دلخواهی که در آن
آینده، لرزان می‌درخشد
جوانی، دردها، آرمان‌ها،
و بهاران، باملاحت اسرارآمیزشان.
ای ماه مۀ سبز، از تبار آدمیزادان!
به‌قلب‌ها شهامت و ایمان عطا کن.
ای گروه‌های بردگان! ترک بگوئید
کارگاه‌ها را، کارخانه‌های پر دود و حرارت را
مزارع را رها کنید و از کِشتی‌ها به زیر آئید
درنگی، درنگی، از عرق ریختنِ جاودانه!
گُلی چند پیشکش کنید به عصیانگرانی که به‌خاک افتاده‌اند
با نگاهِ دوخته بر سپیده‌دم،
به‌دلاوری که مبارزه می‌کند و رنج می‌برد
و به‌شاعری پیامبر گونه که می‌میرد.