نگاهی بهبرخی نوشتهها و مبارزات زنان در دوران مشروطیت: تفاوت بین نسخهها
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
===هما ناطق=== | ===هما ناطق=== | ||
در جریان تاریخ شاید مسألۀ زن یکی از نادرترین مسائلی باشد که نگرش مشرق زمین و اروپا را به هم پیوند می زند. ادبیات اجتماعی، اخلاقیات، سیاست و پندنامه و فرهنگ حاکم در این جوامع، جامعه را به سکون و زنان را به تبعیت و فرمانبرداری فرا خوانده است. تصویر زن در شعر و ادبیات، تصویر موجودی است تجریدی و بی¬هویت، دربارۀ او می اندیشند، اما به حسابش نمی آورند. حتی افلاطون در راه پی ریختن مدینۀ فاضله اش و در رسالۀ «ضیافت» شاعران را پند می داد که با زنان در نیامیزند و عشق نورزند تا به «پستی» و انحطاط نگرایند. در دوره های بعد نیز افکار متفکرین در این موردتحول چندانی نیافته بود. روسو می¬گفت: «تربیت زنان باید...برای پسند مردان باشد...در جهت شیرین کردن و دلپذیر کردن زندگی مردان باشد...این است وظایف زنان در یک عصر و در هر زمانه. {{نشان|m1}} پرودُن پدر «سوسیالیسم انسانی» گامی جلوتر برمی¬داشت و هم او که معتقد بود مالکیت و ثروت¬دوزی است و «بردگی و جنایت است» در مورد زن می نوشت: «زن را باید تابع نگاهداشت، زیرا زن انعکاس ضد خلق است.» اگر از اوامر شوی خود سرپیچی کرد باید «بهر قیمت که شده سرکوبش کرد» و افتخارش این بود که زنش را به «اعمال شاقّه» در خانه واداشته و دخترش را | در جریان تاریخ شاید مسألۀ زن یکی از نادرترین مسائلی باشد که نگرش مشرق زمین و اروپا را به هم پیوند می زند. ادبیات اجتماعی، اخلاقیات، سیاست و پندنامه و فرهنگ حاکم در این جوامع، جامعه را به سکون و زنان را به تبعیت و فرمانبرداری فرا خوانده است. تصویر زن در شعر و ادبیات، تصویر موجودی است تجریدی و بی¬هویت، دربارۀ او می اندیشند، اما به حسابش نمی آورند. حتی افلاطون در راه پی ریختن مدینۀ فاضله اش و در رسالۀ «ضیافت» شاعران را پند می داد که با زنان در نیامیزند و عشق نورزند تا به «پستی» و انحطاط نگرایند. در دوره های بعد نیز افکار متفکرین در این موردتحول چندانی نیافته بود. روسو می¬گفت: «تربیت زنان باید...برای پسند مردان باشد...در جهت شیرین کردن و دلپذیر کردن زندگی مردان باشد...این است وظایف زنان در یک عصر و در هر زمانه. {{نشان|m1}} پرودُن پدر «سوسیالیسم انسانی» گامی جلوتر برمی¬داشت و هم او که معتقد بود مالکیت و ثروت¬دوزی است و «بردگی و جنایت است» در مورد زن می نوشت: «زن را باید تابع نگاهداشت، زیرا زن انعکاس ضد خلق است.» اگر از اوامر شوی خود سرپیچی کرد باید «بهر قیمت که شده سرکوبش کرد» و افتخارش این بود که زنش را به «اعمال شاقّه» در خانه واداشته و دخترش را | ||
| − | + | ||
| + | ---- | ||
| + | |||
#J.J.Rousseau, "EMILE",Paris, Garnier, P. 475 | #J.J.Rousseau, "EMILE",Paris, Garnier, P. 475 | ||
[[Image:30-046.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۰ صفحه ۴۶|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۰ صفحه ۴۶]] | [[Image:30-046.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۰ صفحه ۴۶|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۰ صفحه ۴۶]] | ||
«بردهای راستین» بار آورده است. {{نشان|m2}} جان استوارت میل، بیشتر آزادی اعلام می کرد که قانون باید «حامی» زن باشد، امّا «زنان را از مشارکت در تولید باز دارد» {{نشان|m3}} این را هم بگوئیم که پس از انقلاب کبیر فرانسه در 1793، یکی از رهبران مبارزات زنان را که فقط «بیانیه» ای در «حقوق زن» نوشته بود، پای گیوتین بردند و سر بریدند؛ زیرا می گفت هر کس برای «رهائی زن» فعالیت کند «ضد انقلاب» است. {{نشان|m4}} | «بردهای راستین» بار آورده است. {{نشان|m2}} جان استوارت میل، بیشتر آزادی اعلام می کرد که قانون باید «حامی» زن باشد، امّا «زنان را از مشارکت در تولید باز دارد» {{نشان|m3}} این را هم بگوئیم که پس از انقلاب کبیر فرانسه در 1793، یکی از رهبران مبارزات زنان را که فقط «بیانیه» ای در «حقوق زن» نوشته بود، پای گیوتین بردند و سر بریدند؛ زیرا می گفت هر کس برای «رهائی زن» فعالیت کند «ضد انقلاب» است. {{نشان|m4}} | ||
| − | از ایران خودمان شاید «ناگفتنش» بهتر و آبرومندتر. همین قدر اشاره کنیم که تا دورۀ مشروطه خرید و فروش زنان رایج بود. خانواده ها به بهانۀ فقر و یا از «بابت فقر»، دخترانشان بین 30 تا 40 تومان به اتباع خارجی می فروختند . {{نشان|m5}} در قحطی و بلا «خوردن زن و بچه» رواج پیدا می کرد.{{نشان|m6}} تنها شغلی که حکومت برای زنان به رسمیت می شناخت، پیوستن به «صنف فاحشه» بود.{{نشان|m7}} و زنان بیوه و رانده شده و فقیر عضو صنف می شدندو مالیات می پرداختند{{نشان|m8}} افلاطون های وطنی هم زیاد داشتیم که در علم «اخلاق» به مردان درس «هیبت» می آموختند و می نوشتند: «هیبت آن بود که مرد خویشتن را در چشم زن مهیب دارد» پس نتیجه آن که زنان را «از خواندن و نوشتن منع باید نمود» و فرزند را طوری بار آورد که «تمایل او به حقوق پدر» باشد که البته «روحانی تر» است و نه به « حقوق مادر که جسمانی» است{{نشان|m9}}. | + | از ایران خودمان شاید «ناگفتنش» بهتر و آبرومندتر. همین قدر اشاره کنیم که تا دورۀ مشروطه خرید و فروش زنان رایج بود. خانواده ها به بهانۀ فقر و یا از «بابت فقر»، دخترانشان بین 30 تا 40 تومان به اتباع خارجی می فروختند . {{نشان|m5}} در قحطی و بلا «خوردن زن و بچه» رواج پیدا می کرد.{{نشان|m6}} تنها شغلی که حکومت برای زنان به رسمیت می شناخت، پیوستن به «صنف فاحشه» بود.{{نشان|m7}} و زنان بیوه و رانده شده و فقیر عضو صنف می شدندو مالیات می پرداختند{{نشان|m8}} افلاطون های وطنی هم زیاد داشتیم که در علم «اخلاق» به مردان درس «هیبت» می آموختند و می نوشتند: «هیبت آن بود که مرد خویشتن را در چشم زن مهیب دارد» پس نتیجه آن که زنان را «از خواندن و نوشتن منع باید نمود» و فرزند را طوری بار آورد که «تمایل او به حقوق پدر» باشد که البته «روحانی تر» است و نه به « حقوق مادر که جسمانی» است{{نشان|m9}}. |
| + | |||
| + | ---- | ||
| + | #E.Gnoult, "Le Feminisme au Masculin", Paris, 1970, P.84-86 | ||
| + | # J.S.Mill, " The Subjection of Women", London 1970 | ||
| + | # Olympe de Gouge, "Women as Revolutionary", Edited by P.G.Giffen, New York, 1973, P 49 | ||
| + | #گزارش دربارۀ سفارت انگلیس، اسناد وزارت امور خارجه ایران، 1283 قمری، فیلم کتابخانۀ مرکزی دانشگاه، شماره 6669/1. | ||
| + | # R.KerrPoter: "Travels in Georgia, Persia...", London, 1821, Vols.2, P.425-6. | ||
| + | #R.KerrPoter: "Travels in Georgia, Persia...", London, 1821, Vols.2, P.425-6 | ||
| + | #R.KerrPoter: "Travels in Georgia, Persia...", London, 1821, Vols.2, P.425-6 | ||
| + | #خواجه نصیرالدین طوسی «اخلاق ناصری»، قرن هفتم، چاپ تهران 1356 ص 196،216، 220. | ||
[[Image:30-047.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۰ صفحه ۴۷|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۰ صفحه ۴۷]] | [[Image:30-047.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۰ صفحه ۴۷|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۰ صفحه ۴۷]] | ||
[[Image:30-048.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۰ صفحه ۴۸|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۰ صفحه ۴۸]] | [[Image:30-048.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۰ صفحه ۴۸|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۰ صفحه ۴۸]] | ||
نسخهٔ ۱۰ مارس ۲۰۱۱، ساعت ۰۸:۰۸
نگاهی به برخی نوشته ها و مبارزات زنان در دوران مشروطیت
هما ناطق
در جریان تاریخ شاید مسألۀ زن یکی از نادرترین مسائلی باشد که نگرش مشرق زمین و اروپا را به هم پیوند می زند. ادبیات اجتماعی، اخلاقیات، سیاست و پندنامه و فرهنگ حاکم در این جوامع، جامعه را به سکون و زنان را به تبعیت و فرمانبرداری فرا خوانده است. تصویر زن در شعر و ادبیات، تصویر موجودی است تجریدی و بی¬هویت، دربارۀ او می اندیشند، اما به حسابش نمی آورند. حتی افلاطون در راه پی ریختن مدینۀ فاضله اش و در رسالۀ «ضیافت» شاعران را پند می داد که با زنان در نیامیزند و عشق نورزند تا به «پستی» و انحطاط نگرایند. در دوره های بعد نیز افکار متفکرین در این موردتحول چندانی نیافته بود. روسو می¬گفت: «تربیت زنان باید...برای پسند مردان باشد...در جهت شیرین کردن و دلپذیر کردن زندگی مردان باشد...این است وظایف زنان در یک عصر و در هر زمانه. [۱] پرودُن پدر «سوسیالیسم انسانی» گامی جلوتر برمی¬داشت و هم او که معتقد بود مالکیت و ثروت¬دوزی است و «بردگی و جنایت است» در مورد زن می نوشت: «زن را باید تابع نگاهداشت، زیرا زن انعکاس ضد خلق است.» اگر از اوامر شوی خود سرپیچی کرد باید «بهر قیمت که شده سرکوبش کرد» و افتخارش این بود که زنش را به «اعمال شاقّه» در خانه واداشته و دخترش را
- J.J.Rousseau, "EMILE",Paris, Garnier, P. 475
«بردهای راستین» بار آورده است. [۲] جان استوارت میل، بیشتر آزادی اعلام می کرد که قانون باید «حامی» زن باشد، امّا «زنان را از مشارکت در تولید باز دارد» [۳] این را هم بگوئیم که پس از انقلاب کبیر فرانسه در 1793، یکی از رهبران مبارزات زنان را که فقط «بیانیه» ای در «حقوق زن» نوشته بود، پای گیوتین بردند و سر بریدند؛ زیرا می گفت هر کس برای «رهائی زن» فعالیت کند «ضد انقلاب» است. [۴] از ایران خودمان شاید «ناگفتنش» بهتر و آبرومندتر. همین قدر اشاره کنیم که تا دورۀ مشروطه خرید و فروش زنان رایج بود. خانواده ها به بهانۀ فقر و یا از «بابت فقر»، دخترانشان بین 30 تا 40 تومان به اتباع خارجی می فروختند . [۵] در قحطی و بلا «خوردن زن و بچه» رواج پیدا می کرد.[۶] تنها شغلی که حکومت برای زنان به رسمیت می شناخت، پیوستن به «صنف فاحشه» بود.[۷] و زنان بیوه و رانده شده و فقیر عضو صنف می شدندو مالیات می پرداختند[۸] افلاطون های وطنی هم زیاد داشتیم که در علم «اخلاق» به مردان درس «هیبت» می آموختند و می نوشتند: «هیبت آن بود که مرد خویشتن را در چشم زن مهیب دارد» پس نتیجه آن که زنان را «از خواندن و نوشتن منع باید نمود» و فرزند را طوری بار آورد که «تمایل او به حقوق پدر» باشد که البته «روحانی تر» است و نه به « حقوق مادر که جسمانی» است[۹].
- E.Gnoult, "Le Feminisme au Masculin", Paris, 1970, P.84-86
- J.S.Mill, " The Subjection of Women", London 1970
- Olympe de Gouge, "Women as Revolutionary", Edited by P.G.Giffen, New York, 1973, P 49
- گزارش دربارۀ سفارت انگلیس، اسناد وزارت امور خارجه ایران، 1283 قمری، فیلم کتابخانۀ مرکزی دانشگاه، شماره 6669/1.
- R.KerrPoter: "Travels in Georgia, Persia...", London, 1821, Vols.2, P.425-6.
- R.KerrPoter: "Travels in Georgia, Persia...", London, 1821, Vols.2, P.425-6
- R.KerrPoter: "Travels in Georgia, Persia...", London, 1821, Vols.2, P.425-6
- خواجه نصیرالدین طوسی «اخلاق ناصری»، قرن هفتم، چاپ تهران 1356 ص 196،216، 220.
 | این مقاله در حال تایپ است. اگر میخواهید این مقاله را تایپ یا ویرایش کنید، لطفاً دست نگه دارید تا این پیغام حذف شود. |
کاربری که این مقاله را برای تایپ انتخاب کرده، لطفاً پیش از هر کاری به صفحهی بحثِ همین مقاله برای اصلاح متن چاپشده رجوع کند. --پرستو ۲۴ دسامبر ۲۰۱۰، ساعت ۰۹:۰۷ (UTC)