بر پاک و پلید...
 | این مقاله در حال تایپ است. اگر می‌خواهید این مقاله را تایپ یا ویرایش کنید، لطفاً دست نگه دارید تا این پیغام حذف شود. |
چون خور ز فروغ خود جهان آراید،
بر پاک و پلید اگر بتابد شاید،
نه نور وی از هیچ پلید پالاید،
نی پاکی او ز هیچ پاک افزاید.
جامی
امید آوردم...
چون عود نبود، چوب بید آوردم،
روی سیه و موی سپید آوردم،
تو خود گفتی که ناامیدی کفر است،
بر قول تو رفتم و امید آوردم.