کتاب کوچه ۳۶
 | این مقاله در حال تایپ است. اگر می‌خواهید این مقاله را تایپ یا ویرایش کنید، لطفاً دست نگه دارید تا این پیغام حذف شود. |
توضیحاتی در باب مراسم تمنای باران...
اقای خسرو ماهداد صدیقی به دنبال چپ مراسم تمنای باران در شماره‌های گذشتهٔ کتاب جمعه، مراسمی را که در تبریز و اطراف آن صورت میگیرد، به ترتیبی که از مادر خود - خانم عباس زاده سالاری شنیده اند ارسال داشته اند که پاره ای از آن نیازمند توضیحات بیشتری است.
نخست شعری دو خطی است بدین مضمون: چَمچَه بالیق ئَه ایستَر
آلاّه دَن یاقش ایستَر
اَلی و قولی، خمیر دَن
بیرچه قاشیق سوایستر
که کودکان در کوچه‌های روستا می‌‌خوانند و به آهنگ آن سینه می‌‌زنند. ترجمهٔ سطر به سطر آن چنین است:
کمچهٔ (خمیریِ ماهی شکل) چه میخواهد؟ از خدا باران میخواهد،
دست و بازویش از خمیر است
یک قاشق آب میخواهد.
به نظر می‌‌آید که در این مراسم باید چنین کمچهٔ یا آبگردانی که از خمیر ساخته شده و احتمالا دُم آن به شکل ماهی است به نحوی مورد استفاده قرار گیرد، که اقای ماهداد صدیقی در باب آن توضیحی نداده اند.
رسم دیگر این است که چون در ایام بهار ریزش باران تاخیر می‌کند، اهالی روستا الاغ سفیدی را که در امر حمل گندم و آرد مورد استفاده قرار میگیرد به کنار چشم یا رودخانه یا جوی آبی می‌‌برند و صورتش را می‌‌شویند. اعتقاد بر این است که با این عمل باران خواهد آمد. رسم سوم این است که بانیان خیر از مردم روستا بنشن و دیگ و هیزم می‌‌گیرند و در کوچه ئی اجاقی فراهم کرده با بنشن و هیزیم اهدایی و دیگ امانتی آش می‌‌پزند و سر زهر میان اهالی تقسیم می‌‌کنند. پس از گرد آوردن آتش و خاکستر باقی مانده، روضه خان ده به خواندن روضهٔ حضرت فاطمه یا حضرت رقیه می‌‌پردازد و مردم می‌‌گریند و از خدا طلب باران می‌‌کنند. اقامهٔ نماز و قرائت قران نیز در همین محل صورت میگیرد تا هنگام غروب که دست جمعی به دامنهٔ کوه یا تپهٔ مصلی می‌‌روند و مراسم معمولی تمنّای باران را به عمل می‌‌آورند.
یک رسم دیگر این است که سنگ قبر شخص مؤمن و با خدایی را برداشته می‌‌برند در آب جاری (جو، چشمه یا رودخانه) شست و شو می‌‌دهند و پس از شست و شو به جای خود باز می‌‌گردانند و معتقد اند این عمل سبب نزول باران می‌‌شود.
عاقای صدیقی افزوده اند که مراسم سه گانهٔ اخیر برای رفع بیماری‌های واگیردر نیز به کار می‌‌رود. لیکن گمان ما بر این است که مراسم دوم تنها در طلب باران صورت میگیرد و شست و شوی سنگ گور مومن رسمی است که فقط به هنگام شیوع بیماری‌های سخت انجام می‌‌دهند.
آقای زاهد بیگدلی - دانشجوی فوق لیسانس کتابداری دانشگاه تهران - دربارهٔ تلفظ و معنی کلمه قرقری که در داستان دایی ممد نوشتهٔ نسیم خاکسار (کتاب جمعه ۲۸، صفحه ۹۴) آماده بود شرحی نوشته اند که در زیر خواهد آمد. اما نکته ئی که برای ما چندان روشن نسیت، و آن (اگر در استنباط خود به اشتباه نرفته باشیم) این است که جزٔ "قر" در این کلمه، همان است که در کلمات قرمز و قرقی نیز آمده.- ممنون خواهیم شد اگر در این باب توضیحات بیشتری بدهند.