مراسم تمنای باران و باران‌سازی در ایران ۳

از irPress.org
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۵۹ توسط Mandm (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۱۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۱۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۱۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۱۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۱۵
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۱۵
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۱۶
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۱۶
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۱۷
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۱۷
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۱۸
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۱۸
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۱۹
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۰ صفحه ۱۱۹

ایهان باشگوز

ترجمه باجلان فرخی

در ایران غوک چوب11 نوعی بازی کودکان است که با دو چوب بلند و کوتاه انجام می‌شود این بازی به‌نامهای دودِلِه، دودَلِه، دواداله چوب و الک دولک نیز خوانده می‌شود. در ترکیه، غوک چوب را چیلک چمک می‌خوانند و این بازی کم و بیش همانند بازی ایرانی است. گفته شد که در برخی از نقاط ایران عروس چمچه را از به هم بستن دو چوب بلند و کوتاه درست می‌کنند و مراسم طلب باران را غالباً کودکان انجام می‌دهند، و گفته شد که در برخی از مناطق ایران و ترکیه عروس چمچه را غوک عروس نیز می‌نامند. گفته شد که در منطقۀ کرس ترکیه عروسک مراسم طلب باران را دُدُ یا دُدو می‌خوانند و همین عروسک در یوگوسلاوی و آلبانی، دُدُله یا دُدُلچه نام دارد. چنین می‌نماید که دودِله، دودَله، دَدَله، دُدُله و دُدو هم ریشه‌اند و همه اینان یادآور غوک چوب و نماد غوک است. کودک نیمه عریان برگ پوش مراسم طلب باران (نمونه دوم ب 2) نیز به دُدوله و غوک چوب شباهت دارد و او نیز نمادِ غوک در مراسم طلب باران است. [ بدین سان طلب کردم باران از عروس چمچه، چمچه گلین، غوک عروس، دُدوله و... در واقع تمنای باران از غوک