انگورِ دیم

از irPress.org
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۲:۵۰ توسط Fr5649 (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۹۶
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۹۶
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۹۷
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۹۷
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۹۸
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۹۸
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۹۹
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۹۹
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۰
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۰
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۱
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۱
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۲
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۲
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۵
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۵
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۶
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۶
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۷
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۷
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۸
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۸
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۹
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۰۹
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۱۰
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۱۰
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۱۱
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۱۱
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۱۲
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۱۲
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۱۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۱۸ صفحه ۱۱۳


این بررسی در سال ۱۳۵۶ در بوشهر انجام شده است. پژوهشگر در این گزارش به شرح و توصیف شیوه‌ئی از تولید کشاورزی پرداخته است که پیش از هر چیز بازگوی کوشش انسان است در بهره برداری از امکانات محیط طبیعی پیرامونش. سرسپردگی رژیم قبلی، این شیوهٔ ابتدائی اما مؤثر را به آستانهٔ نابودی کشانده است و پژوهشگر چند و چون این نابودی را نشان داده است، و در کنار آن داستان غمبار نابودی جوامع روستائی منطقه را نیز بازگو کرده است.

ك.ج.

مقدمه

در ایران انگور یکی از فرآورده‌های مهم کشاورزی است. از دیرباز در بسیاری از نقاط ایران پرورش تاک معمول بوده است. در هر ناحیه کشاورزان با توجه به موقعیت جغرافیائی و شرایط اقلیمی، شیوه‌های و صناعت‌هائی در پرورش این گیاه ابداع کرده‌اند. تنوع این ابداعات، حکایت از هوش و نبوغ در همساز کردن عناصر طبیعت و چاره‌اندیشی برای نارسائی‌ها و تنگناهای آن می‌کند. کتاب‌هائی که در زمینه‌ی امور دهقانی و زراعت از نوشته‌های گذشتگان به‌ما رسیده مفصلاً از ارزش و اهمیت کشت انگور بحث کرده‌اند[۱]. در این گزارش، نمونه‌ئی از جالب‌ترین اشکال کشت سنتی موی‌دیم در روستاهای اطراف بندر بوشهر معرفی می‌شود[۲].

موقعیت جغرافیائی

بندر بوشهر در ارتفاع ۴ تا ۲۰ متری از سطح دریا در کنار خلیج فارس قرار دارد. این بندر در شبه جزیرهٔ مرجانی بوشهر واقع شده که هنگام مد دریا به شکل جزیره در می‌آید. در چنین مواقعی، راه برازجان به‌بوشهر که از سطح زمین بلندتر ساخته شده و آب آن را فرا نمی‌گیرد، تنها خط ارتباطی زمینی میان این شبه جزیره با سایر نقاط استان است. خاکی حاصلخیز، به طول ۲۳ و عرض ۳ تا ۵ کیلومتر، در قسمت جنوبی این شبه‌ جزیره و در امتداد دریا گسترده است. دهکده‌های پیرامون بندر بوشهر در مجاورت یکدیگر بر این خاک مستقرند. جنس خاک از طبقات رسوبی جوان و بدون تکامل پروفیلی تشکیل شده که معمولاً از نظر مواد آلی فقیر است و احتیاج به ترمیم دارد. در اطراف بهمنی و هلیله عمق خاک بیش‌تر و ساختمان آن تقریباً تکامل یافته‌تر است، اما جنس خاک در طبقات زیرین سنگین و غالباً نفوذناپذیر است[۳].

آب و هوا

آب و هوای بوشهر گرم و مرطوب است. متوسط حداکثر درجهٔ حرارت ۲۹ و متوسط حداقل آن ۱۸ درجهٔ سانتیگراد است. متوسط گرمای هوا در تابستان ۵/۳۳ است، اما در روزهای گرم تابستان درجه حرارت گاهی به ۵۰ درجه هم می‌رسد. در سردترین روزهای زمستان درجه حرارت به ندرت به‌صفر می‌رسد. بوشهر در اقلیم گرم و مرطوب صحرائی واقع شده است.


پاورقی‌ها

  1. ^ 
  2. ^ 
  3. ^