صندوق پستی ۱۱۳۲-۱۵ شمارهٔ ۲۵
 | این مقاله در حال تایپ است. اگر می‌خواهید این مقاله را تایپ یا ویرایش کنید، لطفاً دست نگه دارید تا این پیغام حذف شود. |
• آقای خسرو پیغامی
۱) به خلاف نظر شما دوست عزیز، من شعر و قصه‌ئی از دورهٔ انقلاب و پس از آن ندیده‌ام که از زیر متوسط بالاتر باشد. جز چند شعر درخشان ازمیرزاآقاعسگری (خطابه‌های اول و دوم و پنجم)، وزیرا زمین زمین است از اسمائیل خوئی (شماره ۷)، قصه‌های عَدید و چرم کف پای عَدید از نسیم خاکسار (شماره‌های ۲ و ۱۶)، و قصهٔ فوق‌العاده زیبایفاطمه ابطحی به‌نامنهال گردوئی بر گور مسیح (شماره ۹)، بزرگ بانوی روح من از گلی ترقی (شماره ۵)، عَلو و سیاسَنبو ازمحمدرضا صفدری (شماره ۱۴).- دست‌کم، این‌ها تنها چیزهای دندانگیری بوده که به‌دست من رسیده. البته قصه‌های بسیار خوب دیگری هم تاکنون در مجله آمده که چون مربوط به‌دوران انقلاب نیست از ذکر آن‌ها در می‌گذریم. توصیه کرده‌اید که «کتاب جمعه را از داشتن شعرهای بیش‌تر محروم نکنید»- چشم. صلاح کتاب جمعه نیز در همین است، و چشم ما به‌دست اهل قلم. هم الآن کوهی از شعر و انباری از قصه و نمایشنامه در برابر من است. ولی چه کنیم. به‌حّد متوسطش هم قانع شده‌ایم و گیر نمی‌آید. کیمیا شده است.
۲) طنزنویسی را باید جدّی‌تر گرفت و کیومرث استعداد فوق‌العاده‌ئی در این زمینه دارد، افسوس که به‌شیوهٔ ماهی را نمی‌خواهی دمش را بگیر قلم می‌زند. از قضا آن عبارتی که بر ردّ او دلیل آورده‌اید نکتهٔ بسیار ظریفی را دربرداشت.
۳) دربارهٔ نیمای بزرگ حق با شماست. ما هم می‌خواستیم در سالگرد خاموشی آن جاودان‌یاد ویژه‌نامه‌ئی بدهیم. ولی آخر با دست خالی؟ در هر حال در سالگرد فروغ -اگر توفیق دست بدهد- ویژه‌نامهٔ شعری خواهیم داشت. می‌دانید دوست عزیز که یک دست بی‌صدا است.
• آقای مهدی شیثی
۱) نمونه‌های ارزندهٔ «فرهنگ مقاومت»را در زمینه‌های شعر، ادبیات و غیره خواسته‌اید. این کار نیاز به‌جست و جوئی پیگیر دارد که در حال حاضر در اختیار نداریم. خودتان چرا دست به‌کار نمی‌شوید؟
۲)«بازنگری فرهنگ و هنر عصر اختناق»... به‌شرح ایضاً.
۳) اعلام رسید نامه‌ها در این صفحات، فکر خوبی است. از این پس دریافت نامه‌ها و مقالاتی را که نویسندگان‌شان طالب باشند در مجله اعلام خواهیم کرد.
۴) میز گردها را به‌زودی از سر خواهیم گرفت.
۵) حروف ریزتر را غالباً خوانندگان نمی‌پسندند.
• آقای ح. قائم (شیراز)
دوست عزیز. ما دفتر و دستک و منشی و پیشخدمت و این چیزها نداریم. چهارنفر آدمیم که روز و شب کار می‌کنیم و بازهم گرفتار تنگی وقتیم. به‌مطالبی که خوانندگان تهیه می‌کنند به‌دیدهٔ احترام نگاه می‌کنیم و جز این هم نمی‌تواند باشد، چرا که مجلّه نیازمندِ خوراک است و نیازمند ارتباط هرچه بیش‌تر با خوانندگان خود. امّا طبعاً ضوابطی هم در انتخاب مطالب هست. که این هم روشن است. معذلک برای ما به‌هیچ وجه امکان ندارد که دربارهٔ علل به‌چاپ نرسیدن مطالب به‌نویسندگان آن‌ها توضیحاتی بدهیم. اگر قرار باشد این کار در صفحات مجله صورت بگیرد هر هفته بیش از ده صفحه را اشغال می‌کند و اگر طی نامه انجام شود تمام وقت یکی از همکاران ما را در سراسر هفته خواهد گرفت. شما سؤال می‌کنید «آیا اطلاع از سرنوشت نوشته‌ها خواستی بزرگ و غیرقابل اجراست؟»- و پاسخ‌تان این است: اگر در هفته فقط معدودی مطلب بود، خیر. ولی گاه حتی نوبت مطالعهٔ یک نوشته نیز تنها دو سه هفته بعد از وصول دست می‌دهد. حتی با در اختیار داشتن یک گروه منتقد حرفه‌ئیِ تمام وقت هم چنین کاری غیرممکن است. فکر می‌کنید این مشکل را چه‌گونه حل می‌توان کرد؟
• آقای فرجی دیزجی (تبریز)
۱) عکس هفته فکر خوبی است. دنبالش را می‌گیریم.
۲) تا جائی که بتوانیم از آثار کاریکاتوریست‌های ایرانی چاپ می‌کنیم.
۳) هرگاه منابع قابل اطمینانی به‌دست بیاوریم به‌شناسائی مناطق و مسائل سیاسی آن اقدام می‌کنیم، چنان که در مسألهٔ کردستان دیدید.
۴) دربارهٔ جبههٔ آزادی بخش ظفار دست‌اندرکاریم.
۵) مصاحبه، به‌چشم.
۶) کدام پوستر منظورتان است؟
۷) از ارسال آن کتاب شعر عذر می‌خواهیم. نه وسیله‌اش را داریم. نه فرد انجام‌دهنده‌اش را.
• انتشارات سروش
به‌این وسیله وصول کتاب‌های زرتشت، نزاع کلیسا و ماتریالیسم، آخر شب، و عصر زرین فرهنگ ایران اعلام می شود. به‌نوبت خود در صفحهٔ کتاب‌های تازه معرفی خواهند شد.
• آقای ناصر گ.
با تشکر از لطف شما، تصدیق می‌کنید که چاپ سرگرمی در روال کار مجله نیست.
• آقای محمد شریفی (زنجان)
برای درخواست مجله لازم است پرداخت وجه آن را به‌ترتیبی که در داخل جلد مجله آمده است عمل بفرمائید.
• خانم الهه ب.
لطف کردید که به‌ما نامه نوشتید. همهٔ ما می‌کوشیم شایستگی محبت‌های شما را داشته باشم. امّا واقعاً چهل و پنجاه و حتی صد صفحه، برای یک داستان خوب زیاد است؟
• آقای محمدرضا سواری (استکهلم-سوئد)
با سپاس از محبت‌هاتان برای اشتراک کتاب جمعه می‌توانید از طریق بانک یا سفارت ایران اقدام کنید. راه دیگرش این است که اقوام‌تان در ایران مجله را به‌نام شما مشترک شوند.
• آقای مهدی صورتی
تشکرات مرا هم قبول بفرمائید. تقسیم مجله به‌بخش‌های مجزا مطلقاً عملی نیست. صفحات مجله در اختیار هر یک از روشنفکران متعهد است و به‌هیچ وجه قید و بندی در کار نیست. خود دوستان کمکاری می‌کنند. آقای اخوان ثالث پیش از این که مجله منتشر شود قول همکاری به‌ما دادند ولی هنوز وفا نکرده‌اند.
• آقای محمود صحبتی‌پور (شیراز)
۱) طبیعی است که پشتوانهٔ کار مجله محبت بی‌دریغ دوستانی چون شماست.
۲) مجله را جز از طریق اشتراک ویژهٔ دانشجوئی که مستقیماً به‌دفتر مجله ارسال شده باشد نمی‌توانیم با تخفیف سی درصد به‌دانشجویان عرضه کنیم. فروشندگان مجله سی درصد از بهای فروش را کارمزد می‌گیرند و تخفیفی که قائل شده ایم همین سی درصد حق فروش موزع است. نمی‌توانیم شصت درصد از بهای مجله کم کنیم.
۳) برای ترجمه، با سپاس فراوان، مطالب و منابع را خود باید انتخاب بفرمائید.