جیجک علیشاه

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۱۶

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۱۷

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۱۸

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۱۹

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۲۰

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۲۱

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۲۲

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۲۳

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۲۴

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۲۵

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۲۶

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۲۷

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۲۸

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۲۹

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۳۰

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۳۱

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۳۲

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۳۳

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۳۴

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۳۵

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۳۶

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۳۷

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۳۸

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۳۹

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۴۰

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۴۱

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۴۲

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۴۳

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۴۴

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۴۵

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۴۶

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۴۷

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۴۸

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۴۹

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۵۰

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۵۱

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۵۲

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۵۳

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۵۴

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۵۵

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۵۶

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۵۷

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۵۸

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۵۹

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۶۰

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۶۱

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۶۲

کتاب جمعه سال اول شماره ۳۴ صفحه ۶۳

‌‌ذبیح بهروز:

جیجک علیشاه

یا

اوضاع سابق دربار ایران

تجدید چاپ این اثر با اجازهٔ خانوادهٔ بهروز صورت گرفته است.

---

تصاویر ضمیمه اثر روترو اشلیت است که برای شناخت تیپ‌ها و لباس‌های آن دوره از هفته‌نامهٔ ملانصرالدین نقل شده است.

---

پردهٔ اول

یک تالار که به‌قدر یک زرع از زمین نمایشگاه بلندتر است

اشخاص این پرده

بیگربیگی: حاکم شهر، با سرداری و کلاه تخم‌مرغی و صدای کلفت و تکبیرآمیز.

حاجی‌علی اصفهانی: تاجر، با عبا و عمامهٔ شیر و شکری و لهجهٔ اصفهانی. عارض است، مالش را در راه دزدها برده‌اند.

یک زن: با چادر و چاقچور. عارض است.

یک دختر: به‌سن هشت سالگی، دختر زن پیش.

فراش‌باشی: با لباس معمولی فراشی.

چندین نفر عارض زن و مرد: با لباس‌های مختلف و متداول.

پرده بالا می‌رود

عارض‌ها (باصدای بلند): - آی، به‌فریاد ما برسید! آخ، چه کنیم؟

فراش‌ها (مردم را باترکه می‌زنند): - مردکه، خفه‌شو! چرا زور میدی؟... باجی، نفست بگیره!

یک عارض پیر: - ای آقای فراشباشی، ده روزه هر روز صبح تا شوم اینجا معطلم. آخر به‌داد منم برسید!

حاجی علی اصفهانی (با لهجه اصفهانی و فریاد بلند): - آخ، مالم رفتِس... آخ، جونم رفتس... آخ، هَمِش رفتس... آخ، هر چه بود رفتس...

فراش‌باشی (به‌فراش‌ها): - بزنید تو سرِ این پدرسوخته‌ها! چرا این قدر داد می‌زنید؟ زنکه صَب کن!...

فراش‌ها مردم را می‌زنند.

بیگلربیگی با همراهانش از پشت تالار داخل می‌شوند.