راه گورستان
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
 | تایپ این مقاله تمام شده و آمادهٔ بازنگری است. اگر شما همان کسی نیستید که مقاله را تایپ کرده، لطفاً قبل از شروع به بازنگری صفحهٔ راهنمای بازنگری را ببینید (پیش‌‌نویس)، و پس از اینکه تمام متن را با تصاویر صفحات مقابله کردید و اشکالات را اصلاح کردید یا به بحث گذاشتید، این پیغام را حذف کنید. |
در روشنای مقبرهٔ خانوادگی
این نسخهٔ جدید خیابان است
رؤیت شده به‌وحشت کابوس کهنه‌ئی.
تابوت سُرمه رنگ
بر شانه‌های همردهٔ بام‌ها
در شط پرستارهٔ شب در تلاطم است؛
شمعی به‌کف گرفته، روان‌های خوابگرد
سوسوزنان.
ترانهٔ محکومی را
تشییع می‌کنند.
در خفیه‌گاه‌های خیابان بی‌عبور
شلاق در کف ایستاده
به‌تاریکی
در پاس‌های شب
آنان مراقبند
به‌نزدیکی...
دشنام‌ها به‌لهجهٔ تازی است
و مرده می‌کشند سراسر
بر چشم بیمناک تماشاگر.
یک لحظه درگذرگاه.
از باد، بوی مستیِ ممنوع
می‌آید از حواشیِ خلوت
تا متن زندگی
تا روشنای مقبرهٔ خانوادگی...